Wspomnienia

Fot.A.W.

Sieć mego życia co dzień od nowa

tkana misternie.. cierpliwie

Do kanwy smutku radości osnowę

Los daje  równo.. i ..sprawiedliwie

Tkacz i niteczki tworzą powoli

dzieło misterne i doskonałe

Co dzień od rana łączą się z sobą

niteczki  uczuć - miliony całe

Tkacz życia powoli cierpliwie …

pracuje tak nieskończenie

By potem na czas oddać swe dzieło

i czekać na zaliczenie

I tylko czasem chochlik się wtrąci

całkiem niespodziewanie

pracę całą  tkaczowi zaburzy …coś- co od dawna głęboko schowane

Wspomnienia …

Radosne ..dalekie..wpadają czasem na chwile

Uśmiech na twarzy, przelotny rumieniec

I znane ..nerwowe motyle

Zapach, melodia, lub kwiat zasuszony

poruszą wspomnień tysiące

W książce, na półce, przez czas przykurzone

nieśmiało wyjdą i spojrzą pod słońce

Znana melodia-jak w starym kinie

przywoła uśmiech na twarzy

Tkacz się pomyli –nitki poplącze

i... nawet on się rozmarzy..

Kiedy melodia już się uciszy

 czar wspomnień do kąta się schowa

nitki radości, smutku, goryczy

znów się splatają od nowa