Wiara




Fot.A.W.
Wiary malutkiej
jak ziarnko gorczycy
Wiary
milczącej...
Z nadzieją co idzie w parze...
Wiary z miłości
wypływającej
Chciałabym
trochę dla siebie
w darze
Wiary, że jutro będzie tak samo
 Że słońce znowu przede mną
 wstanie
 Wiary...że nie jest  daremne
moje codzienne
ciche budowanie
Nadziei...  miłości...
nigdy mi nie braknie
-w sercu od dawna
zadomowione
I tylko wiary serce wciąż łaknie
bo bez niej bywa
mocno
przestraszone

W to, że odnajdę
co zagubiłam...
W to, że przytulę
-bo wytęskniłam
Że listy dojdą
powysyłane
choć czasem
 w myślach tylko napisane

Wiary  takiej- mocnej niesłychanie
do tego- co mam już
racz  dać mi
 Panie

Piękno

Fot.A.W.
Namalowałabym
Piękno
gdybym malować
umiała
A potem sama bym się
tym Pięknem zachwycała
Namalowałabym
duszę
dobrego człowieka
I łąkę niebiańską
co na duszę
gdzieś czeka
Czyjeś oczy
co piękno świata
odbijają
I kwiaty co
zakochani często sobie
dają

Moje Piękno
byłoby bardzo kolorowe
Jak serce , jak słońce
jak uśmiech anioła
Malowałabym
Piękno
wszędzie
dookoła
Każdemu dałabym
co dzień Piękno
nowe
Na smutek...
na bóle...
na niepamiętanie...
Takie
by własnie
było
moje malowanie


O Miłości

Fot.Bożena Kabat

Nie pisałam jeszcze o miłości
Tej co nie żąda uniesień
tylko za rękę po lesie
prowadzi
Ciepłym kominkiem rano obudzi
Bez słowa skargi co dzień
na nowo się trudzi
Kocem 
otula gdy zimne noce
Gdy sercu jest zimno
smutki przegania
I cierpliwie uczy zapominania
O złym .. o tym co było...
jakby się nigdy nie wydarzyło
Jest taka prawdziwa
że trudno uwierzyć
czy taka miłość jeszcze bywa
Codziennie od nowa
radość sobą niesie
jak w lesie
stokrotka maleńka
Przy każdym upadku
z pomocą przyklęka
O żadne oklaski nie prosi
Ti voglio bene
jak to   mówią ...
Włosi
 
Fot. A. W.

Tęsknota

Fot.A.W.



Moje serce polubiło tęsknotę
tę, która uczy miłości
Tęsknotę pełną
cichej
 cierpliwości
Serce tęsknotą się 
karmi,
bo tylko ona
trzyma 
wciąż rozpostarte
ramiona
Dla tych co w morze
wypłynęli
Daleko... 
Czy zapomnieli?...
czy czują, że serce czeka?
Cierpliwości 
od nowa uczone
Czy kiedyś z morza
przypłyną
zatopić się w ciepłych ramionch?
Zmęczeni daleką podrożą
życiem...
maskami na twarzy
W cichej przystani na brzegu
me serce... 
wytrwale...
marzy...


Zachwycenie

Fot. A.W.

Chwila zachwytu
nad słowem...
nad gestem..
nad doskonałością
Serce chłonie w milczeniu
Uśmiech....
taki, który zapala
gwiazdy na niebie
Obraz...melodia...
fotografia...słowo...
W tej jednej sekundzie
niepowtarzalne
Serce zamiera
na chwile, może dwie
A może jeszcze drży
ze wzruszenia
Piękno...
Jak dobrze je znaleźć 
obok...
w Człowieku...
w sobie...

Fot. Bożena Kabat

Słonecznie


fot. A.W.


Słońce na dobre się obudziło
Czy obudzi także
zapomnianą...
schowaną
zziębniętą
Miłość?...
Ptaki nut uczą się od nowa
by słońcu wyśpiewać
radość  życia
Kwiat  nieśmiało z ukrycia
wychyla
ciekawe świata  oczy
Już za chwilę na nowo  
całym sobą
ten świat
zauroczy
Wszystko jakby
nagle zwolniło,
by ciepłem się karmić
w słonecznej pieszczocie
Serca
pełne dobroci...
Kolejna wiosna
koło życia
na nowo zaczyna
Zziębniętej miłości
ciepłe chwile
przypomina...


Strach


Fot.Bożena Kabat
Jak ma na imię mój strach
i gdzie się schował?...
Muszę mu się od nowa
przyjrzeć

Co tak naprawdę go niepokoi
i czego mój strach
po prostu się
boi?...
Jak go oswoić?...
Śmierci strach bał się
swego czasu
dopóki
nie dotknęłam 
Lasu…
Niebieskiego
gdy z Tatą za rękę...
nucąc Mu ..cichutko
 piosenkę…
... śmierci już się strach nie boi

Odrzucenia?.. samotności?
Bólu…
Słabości??...
A może wołania w ciszę
daremnego
Bezsilnej walki o coś
naprawdę ważnego?….
Siedzi głęboko schowany
I liże ciągle
jakieś stare
rany…
Jak stracha odwagi nauczyć?..
by przestał
się  za mną taki smętny
 włóczyć….


Pocieszenie dla M.


Fot.A.W.
Daleko
 Cierpi serduszko
mi bliskie
i nie wiem co robić
Czy Anioły prosić
znajome
wszystkie?
Myśli ciepłe  spakować na drogę
Aniołom
bo sama nie mogę
bo  droga daleka
Nie dla Aniołów
dla mnie...
dla człowieka...
Najpiękniej  jak tylko potrafię
I sercem i duszą
ogrzeję Anioły
nim w drogę wyruszą
Uśmiech na drogę spakuję
 bo tak czuję, tak trzeba...
potrzebuje
mnie ktoś
komu przychyliłabym Nieba


Dzień Kobiet

Fot.Bożena Kabat
Przyjaciólko moja kochana
Jeśli przypadkiem poczujesz się
zapomniana
i może bukietem kwiatów
nie zostaniesz zbudzona ze snu
 w tym szczególnym
Dniu
Wiedz ,że  nikt tak 
życzliwie o Tobie nie pamieta
w dniu Twojego...naszego 
święta
jak ja...
Kiedykolwiek w mym życiu
się pojawiłaś
zawsze w sercu swój ślad
zostawiłaś
Czy razem siedziałyśmy
w szkolnej ławce
czy kiedyś na kawce
zwierzeniom końca nie było,
a może coś razem nam się
przydarzyło?...
A może śniło nam się to samo
i w środku nocy do Ciebie pisałam
gdy sobie nagle coś
przypomniałam?..
Ciepłym słowem
moja kochana - ogrzałaś
gdy rana tak bardzo bolała,
że bardziej nie mogła
Bo tylko Ty wtedy mnie zrozumiałaś


W dniu Twego święta o Tobie 
pamiętam
Dziękuję -czy jesteś daleko 
czy blisko
Ty przecież wiesz 
to wszystko
 co dziś chciałabym Tobie ...świątecznie
Od serca przekazać
uścisnąć ...serdecznie

Tęcza


Na drugim końcu tęczy
mieszkają marzenia
Kiedy płacz
w uśmiech się zmienia
kiedy po deszczu w kroplach tańczące
zaświeci
słońce

Gdy łza po policzku
spływa już ostatnia
bo jeszcze się gdzieś zagubiła
 i przez roztargnienie uśmiechu
nie zauważyła
Na drugim końcu tęczy
jest zawsze kolorowo
 I co dzień  nadzieja
rodzi się tam
na nowo
Często na króciutką chwile
przysiadają przy tęczy
zmęczone ...wyblakłe...
motyle

Drugi koniec tęczy kusi kolorami
wybrałabym sie kiedyś
razem
z motylami
W chwilach Twego smutku
drogi Przyjacielu
miałabym dla Ciebie
kolor...
jeden z wielu...

Przebudzenie


Fot.Bożena Kabat



W promieniach słońca
budzi się uśpione
życie
Otwiera oczy
w zachwycie
nie mówi nic
tylko myśli

Ile chwil przespało
co je ominęło
co prześlizgnęło się
po lodowej tafli zapomnienia
 Życie nagle otwiera oczy
I... robi rachunek sumienia
I tak do końca nie wie
gdzie wtedy bywało
Ile ważnych chwil przeciekło
a ile się zatrzymało

Kiedy samo o sobie
życie śniło
Co tak naprawdę
się wydarzyło
Promień słońca i…
jakaś łza zaplątana
obudziła
Życie...

Zapomniało już
jak może być ciepło