 |
| Fot.Bożena Kabat |
Nie pisałam jeszcze o miłości
Tej co nie żąda uniesień
tylko za rękę po lesie
prowadzi
Ciepłym kominkiem rano obudzi
Bez słowa skargi co dzień
na nowo się trudzi
Kocem
otula gdy zimne noce
Gdy sercu jest zimno
smutki przegania
I cierpliwie uczy zapominania
O złym .. o tym co było...
jakby się nigdy nie wydarzyło
Jest taka prawdziwa
że trudno uwierzyć
czy taka miłość jeszcze bywa
Codziennie od nowa
radość sobą niesie
jak w lesie
stokrotka maleńka
Przy każdym upadku
z pomocą przyklęka
O żadne oklaski nie prosi
Ti voglio bene
jak to mówią ...
Włosi
 |
| Fot. A. W. |
Piękna ta Twoja miłość. Piękna, bo prawdziwa, najprawdziwsza, istniejąca. I po tym można ją poznać - że jest. Zawsze. Obok. Na wyciągnięcie ręki, na dotyk serca :)
OdpowiedzUsuńŚliczne zdjęcia :)
Zdjęcia piękne i tu ukłon w stronę Fotografów Basiu, a miłość....sama wiesz...jak stokrotka ;-)))
UsuńMiłość - o ile świat jest piękniejszy gdy kochamy i jesteśmy kochani.
OdpowiedzUsuńNie wiem dlaczego przypomniał mi się wiersz naszej poetki
"gdy wiosna zaświtała
jest w ogrodzie raz ciemniej ,raz jaśniej.
Wciąż coś zakwita ,przekwita.
Wczoraj kwitło moje serce.Dzisiaj jaśmin"
Może tak bywa czasami z naszą miłością?......
Raz kwitnie piękniej innym razem -jakby przywiędła troszkę. Ważne jest ,że mamy dla kogo ją pielęgnować-prawda? A świat w oczach pięknieje - to racja :-)
Usuń