 |
| Fot.A.W. |
Namalowałabym
Piękno
gdybym malować
umiała
A potem sama bym się
tym Pięknem zachwycała
Namalowałabym
duszę
dobrego człowieka
I łąkę niebiańską
co na duszę
gdzieś czeka
Czyjeś oczy
co piękno świata
odbijają
I kwiaty co
zakochani często sobie
dają
Moje Piękno
byłoby bardzo kolorowe
Jak serce , jak słońce
jak uśmiech anioła
Malowałabym
Piękno
wszędzie
dookoła
Każdemu dałabym
co dzień Piękno
nowe
Na smutek...
na bóle...
na niepamiętanie...
Takie
by własnie
było
moje malowanie
Ależ przecież malujesz! Słowami malujesz :)
OdpowiedzUsuńA ja Ci za to dziękuję pięknie, bo dzięki Twojemu malowaniu... lepiej - w sercu, w myślach, w życiu :)
Basiu- miód na moje serce...:-))) zaczynam dzięki Tobie i wszystkim czytającym wierzyć ,że potrafię ...dziękuję..
UsuńDziękuję Gabrysiu za prezent od Ciebie -za PIĘKNO ,które otrzymałam
OdpowiedzUsuńProszę bardzo Grażynko:-) samo obdarowywanie też cieszy -i to jak..
Usuń