Moje miejsce



Etiuda Szopena
światełko do nieba
i tak naprawdę więcej
już mi nie potrzeba...
Wzruszenie ogromne
od nadmiaru wspomnień...
to łza po policzku spływa
Tutaj rozumiem
tutaj to czuję...
jaka naprawdę jestem szczęśliwa
Słońca uśmiechy zapach zieleni
wiatr co tu wiać
nie przestaje
W świetle księżyca fontanna się mieni
tak
 że z wrażenia przystajesz
Zostało to miejsce na stałe w mej duszy
nutkami Szopena wpisane
I znowu me serce tak bardzo się 
Gdy przyjdzie już czas 
pożegnania

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.