Tak niewiele potrzeba
Czasem sam uśmiech wystarczy
czasem słowo..
A i paru nieraz godzin mało
żeby wykrzyczeć swą listę zażaleń
do życia.. do siebie samej…
A nieraz taka radość
w sercu rośnie nagle
że podzielić ją biegniesz
Szybko..
Najszybciej, by ani chwili nie trzymać jej tylko dla siebie
Pokrewna dusza..
Skarb jakich mało...
Splatają się nasze losy jak warkocz
Przy szklance soku
kawie , rozmowie..
A nawet milczenie nieraz rozumiem twoje
Czasem przecież nie ma słów….
bo wcale nie są potrzebne
Ty wiesz i ja wiem…
Dobrze ze jesteś droga Przyjaciółko
Na krętych drogach naszego życia
jest coś trwałego
To wielki od losu Dar...
Gabrysiu- bardzo spodobało mi się "Duszy pokrewnej".Jakże jest szczęśliwcem ten,który ma przyjaciela i .....nie trzeba wiele....czasami fantastycznie jest pomilczeć ale razem,wspólnie....
OdpowiedzUsuń