Rozmowa z Duszą



Wpadasz nagle taka doskonała 
delikatna kochająca 
prawie święta 
I zawstydzasz moje zagmatwanie
Ale przecież nie ty jesteś winna
 że tak rzadko cię widuje 
To ja 
ciągle zdumiona twoja
 obecnością 
na chwile cichnę i chłonę 
I już mi się prawie wydaje
 że od jutra o tobie 
 nie zapomnę 
A potem znów wir tego 
nie naszego przecież świata 
porywa...
Na szczęście to ty jesteś tym
 co zostanie 
A moje zagmatwanie kiedyś
 przeminie 
I to jest piękne 

16 komentarzy:

  1. Bardzo tajemniczy wiersz, z drugim dnem, jak sądzę...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie ma drugiego dna :) Tak sobie czasem z moją Duszą rozmawiam, szczególnie jak dam się ponieść emocjom - to wtedy ona taka "doskonała" - a ja, jak to ja... zapominam o tym, co się naprawdę liczy - na szczęście zawsze po takich " rozmowach" wracam na właściwe tory :)))
      Dusza pamięta - jak miało być i dokąd idziemy - warto jej czasem posłuchać...

      Usuń
  2. Piękna rozmowa Gabrysiu:) Warto częściej zaglądać wgłąb siebie żeby nie zapomnieć tego, co w nas najpiękniejsze. Uściski.

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękna rozmowa, warto na nią znaleźć czas codziennie☺

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo mi się spodobało i skojarzyło z piosenką Korteza: "Dlaczego z Tobą jestem" :D
    Zapraszam: czytanko.pl

    OdpowiedzUsuń
  5. Słowa tak aktualne, tak pasujące każdemu z nas. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. Ładne, często zapomina m tak ładnie do siebie mówić

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ostatnio przechodząc obok dwóch rozmawiających z sobą pań, usłyszałam jak jedna mówiła " ale jestem stara sklerotyczka, ale ja osobie źle mówię - ale o sobie można..." wiele mi nie brakowało, żeby się wtrącić ;)

      Usuń
  7. Hmm prawdziwe to co napisałaś i daje do myślenia.

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.