O zeszytach i nie tylko

Zajrzałam dzisiaj do zeszłorocznych planów i marzeń, które spisuję na pierwszej stronie mojego „ dziennika” prowadzonego  od kilku już lat. 

Już jest zapełniony, a  nowy - czysty,  pachnący czeka, aż w nim napiszę - najpierw moje plany i marzenia, a potem dzień po dniu, wieczorami będę zapełniała go powoli i systematycznie, tak jak nawleka się koraliki na sznurek, by pod koniec w całości zobaczyć dzieło gotowe.

Taki czysty zeszyt, przypomina mi czasy dzieciństwa, kiedy to człowiek pełen optymizmu i dobrych chęci, rysował marginesy i podpisywał wszystkie zeszyty - świeżutko oprawione. 

Nowy Rok - też jest taką chwilą, kiedy jest nowy zapał, nowe chęci i nowe marzenia.

Większość planów - się powiodła.

 Tak - zdecydowana większość i nie przeszkodził w tym nawet ten dziwny rok.

A czy on dla mnie był dziwny?

 Chyba nie - bo mam wrażenie, że życie mnie do niego przygotowywało od dłuższego już czasu.

 Że wszystko, co się w moim życiu działo - działo się po to, bym dziś mogła powiedzieć po prostu - dziękuje.

Bo wszystkie pytania -  w tym roku - doczekały się odpowiedzi.

Ten rok był wypełniony po brzegi wdzięcznością za to, 

że jestem w takim, a nie innym miejscu i blisko siebie mam takie - a nie inne osoby. Że mam las na wyciągnięcie ręki

 i mogłam ten las poznać i zaprzyjaźnić się z nim tak, jak pewnie nigdy nie udałoby mi się, w „ normalnych warunkach”. 

Odkryłam, że śpiew ptaków i szum drzew, jest zdecydowanie bardziej przyjazny dla uszu i duszy, niż na przykład telewizor, albo rozmowy do nikąd nie prowadzące. 

 Że nie muszę wcale otaczać się tłumem ludzi, by czuć się szczęśliwa, a wystarczy kilka serduszek do kochania, które na moją miłość odpowiadają. 

Nauczyłam się, że troska o kogoś, kto tej troski wcale nie chce- jest stratą czasu i energii, bo lepiej w takim wypadku zatroszczyć się o siebie. 

Dowiedziałam się też, że istnieją ludzie, którzy z własnej i nieprzymuszonej woli zapytali - czy wszystko u nas w porządku. 

Naprawdę ISTNIEJE ktoś, kto zatroszczył się o mnie. 

 Ze zdziwieniem stwierdziłam, że czas na takie pytania znalazły osoby, po których bym się tego w ogóle  nie spodziewała,  

ale - było też odwrotnie ... 

Prawdziwe Przyjaźnie - oczywiście pozostały nienaruszone.  

Wymarzona książka, o której istnieniu jeszcze rok temu nie miałam pojęcia - do druku już poszła, po podpisaniu najprawdziwszej umowy z Wydawnictwem i mam nadzieje, 

że ona wypełni sobą ten nowy rok. 

( DZIĘKUJĘ współtowarzyszkom " podróży")

Niestety w tym roku, odszedł nasz czworonożny przyjaciel - który pozostawił po sobie wielką tęsknotę, ale też sporo lekcji do przerobienia.

Bo nikt tak nie rozumie miłości bezwarunkowej - jak nasi  przyjaciele na czterech łapkach. 

Z ogromnym sentymentem żegnam Cię 2020 roku i DZIĘKUJĘ.

Wierzę, że kolejny - Nowy Rok - przyniesie z sobą jeszcze więcej powodów do dziękowania, czego sobie i Wam życzę.