Rozmowa z Motylem

Dziękuję panu Panie Motylu

    że znalazł Pan dla mnie chwile 

że poświęcił Pan trochę swojej cierpliwości

 bym się nasyciła do woli

 Pana pięknością

Bo mnie się już dawno temu wydawało 

że gąsienicą to ja być już przestałam

 ale jak tak patrzę na Pana

 i kolegów pana uroczych 

 to z mojego kokonu 

wyszły narazie tylko oczy

Bo w moim kokonie trzymają mnie 

stare przekonania

 że na zewnątrz wcale

 nie warto się wyłaniać

 Ale jak tak Pana i kolegów pańskich

 obserwuję

 to  czasu tego w kokonie spędzonego

 po prostu żałuję 

Rozwinąć skrzydła polecieć choć na chwilę 

i poczuć jak to jest 

być prawdziwym Motylem

 Takie sobie dzisiaj marzenie wymyśliłam 

i będę do jego spełnienie

 konsekwentnie dążyła