 |
| Fot.G.K. |
Co dzień na białej kartce zapisać muszę
coś co wieczorem mą duszę
zapełni...
Kiedy zadany mi dzień- się po brzegi
wypełni
Ode mnie zależy jak go ubiorę
i jakie dla niego kolory-
wybiorę
Od pierwszych porannych słońca
promieni
los czeka- w co się zamieni
dzień
gdy dobiegnie końca
Czy jestem gotowa uśmiech darować
każdej chwili od nowa?...
czy w czarne myśli się schować
uciekać
Na nic już dobrego- nie czekać
Co dzień mam wybór i w mojej tylko duszy
życie strunami poruszy
takimi -by muzyka brzmiała
w serdecznym tańcu...
by dusza wirowała
Wystarczyło kliknąć na Gabrysię, żeby wiedzieć gdzie jeszcze jesteś. Maria :)
OdpowiedzUsuńWitaj Mario-przeczytałam,że lubisz czytać wiersze.Mam nadzieję ,że to co tu piszę spodoba się Tobie, bo ja tak do końca w to nie wierzyłam,ale chyba naprawdę piszę z sensem skoro tyle wspaniałych osób tak twierdzi :-)
UsuńGabrysiu, tak Ci pięknie w tej duszy zawirowało... Ta biała kartka... Nigdy nie wiadomo, co na niej zapiszemy. Dostajemy ją taką czyściutką, bez żadnej rysy, a bywa tak, że pod koniec dnia jest zagnieciona, czasami naddarta, pokreślona i zapisana treścią niekoniecznie taką, jak byśmy chcieli. Dobrze, że są takie miejsca, jak Twój kącik, Gabrysiu, czy blog Basi, gdzie można wejść cichutko, po prostu usiąść i odpocząć.
OdpowiedzUsuńDobrej nocy życzę Tobie, kochana:)
M.
Koniecznie z herbatką :-) To Ty Moniczko mnie tego nauczyłaś na swoim blogu ,że takie miejsca mogą być i cieszę się,że moje też takim powoli się staje ;-)
Usuń