Czasem
mogłabym się
położyć na bardzo
ciepłym piasku
by pozwolić tym
którzy czekają
wiecznie spragnieni
na moje łzy
pić bez końca
Aby w końcu sami
mogli powiedzieć
dość
Ale to
tylko czasem
Aż taka dobra
nie jestem
Nie dawaj im takiej satysfakcji!!!
OdpowiedzUsuńTylko czasem Asiu, ale to przez to że litościwe serce mam . Spragnionych - napoić. Na szczęście szybko orientuję się, że nie tędy droga, bo ona prowadzi tam gdzie już kiedys byłam ... A cel jest po przeciwnej stronie.
UsuńGabrysiu nie daj się złamać!
OdpowiedzUsuńNie dam Aguniu 👍
UsuńLubię Twoje wiersze. Są takie życiowe i dojrzałe :)
OdpowiedzUsuńDziękuje Uleńko one są takie - jak ja
UsuńHihihi Genialny wiersz z pazurem. Niech sami se płaczą. Bądź silna, nie dawaj się. No choć czasami każdy pęka i to normalne. Piszesz wiersze perfekcyjne, może być krótki, a zawartych emocji ogrom. Kocham Twoją twórczość. Bardzo mocno przytulam. :)))
OdpowiedzUsuńDziękuję za przytulanie kochana Agnisiu - wirtualne ale jakże życzliwe . Dziękuję😘
UsuńCoraz piękniejsze wiersze piszesz, czuc w nich prawdę ☺
OdpowiedzUsuńDziękuje Natalio - piszę emocjami i czasem onę są silniejsze ode mnie
UsuńI think this is one of the most significant information for me.
OdpowiedzUsuńAnd i’m glad reading your article.
But should remark on some general things, the web site style is perfect,
the articles is really great : D. Good job…
ดูหนัง
Dziękuję pięknie
UsuńAle tylko czasem i nie za często;)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy:)
Oj tak Aguniu - nią za często - życia przecież szkoda
UsuńTo dobrze Gabrysiu, że aż taka dobra nie jesteś, bo wszystkie kruki, sępy, hieny i inne szakale gotowe by wszystko z Ciebie wypić. Tylko im pozwolić!:-) Ech, gdzieś przecież muszą być granice tolerancji. Potem - basta!:-))
OdpowiedzUsuńPięknie to Olgo opisałaś - nic dodać 😘
UsuńTrzeba Gabrysiu być silnym! I nie dawać się! Ściskam poniedziałkowo:)
OdpowiedzUsuńWidzisz ? 😊Tobie czasem radzę a mnie taka rada tęż czasem jest potrzebna . Dziękuje i ściskam także
UsuńDobrym trzeba być także dla siebie...
OdpowiedzUsuńWłaśnie i przedewszystkim Stokrotko, bo nikt za mnie życia nie przeżyje
UsuńCierpliwość, cierpliwość i cierpliwość...ale też asertywność, asertywność i asertywność. Robić tylko to, co serce podpowiada. A reszta niech się patrzy na Twoje szczęście:) Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńCzasem to robienie według serca właśnie Moniu- przynosi skutek taki jak w wierszu. Ale serce tak ma, że słuchać nie chce... Buziaki
UsuńThe content of your blog is exactly what I needed, I like your blog, I sincerely hope that your blog a rapid increase in traffic density, which help promote your blog and we hope that your blog is being updated.
OdpowiedzUsuńดูหนัง
Bardzo dziękuję za życzliwość, ja też mam taką nadzieję ;)
UsuńFajne :) No i oczywiście piękne samo w sobie jako poezja, podziwiam :)
OdpowiedzUsuńŻadne leżenie i płacz Gabrysiu. Napoisz ich swoją godnością, cierpliwością, spokojem i... miłością - jeśli jej w końcu nie zniszczą. Pozdrawiam kochana
OdpowiedzUsuń