Kim jestem
nieraz sobie to pytanie zadaję
Odpowiedź nie tak prosta
jak się może wydaje
Kim jestem
gdy rano otwieram oczy
i nie wiem jeszcze
jak dzień się potoczy
Kim jestem
gdy wpatrzona w słońce
przesyłam dalekim swoje
myśli gorące
Czy ja to ta
która uśmiech na twarzy ma?
A może ja - do końca jeszcze
nie spełnione
czasem biega za własnym
ogonem?
Kim jestem
nikt mi nie udzieli odpowiedzi
odpowiedź we mnie głęboko
jeszcze siedzi
Na życie całe dostałam pytanie
codzień od nowa
odpowiadam na nie
Oj trudne to pytanie, raczej retoryczne, bo zmieniamy się z czasem. Pozdrawiam serdecznie.:)
OdpowiedzUsuńZmieniamy się, to fakt. Podobno wszystkie komórki odnawiają się co siedem lat . Ale „tam w środku” przecież jest ta sama ja - prawda ?
UsuńOdpowiedź na to pytanie ewoluuje wraz z doświadczeniami, jakie zdobywamy z biegiem życia. 😊
OdpowiedzUsuńChyba tak , z biegiem czasu inaczej postrzegany siebie i rzekłabym - z większym szacunkiem 😊
UsuńWspaniale napisane, a do tego zrymowane. :) Kim jestem? Jestem sobą z całą tą toną wad i zalet, jestem sobą i ciągle się uczę o sobie, o świecie całym. :) Pozdrawiam serdecznie, pięknych, pełnych radości dni życzę. :***
OdpowiedzUsuńPięknie napisałaś - pomimo - jestem sobą- o tym właśnie myślałam pisząc ten wiersz. 😊 i na naukę siebie - nigdy tak naprawdę nie mamy czasu - nieraz wydaje nam się, że inni są ciekawsi 😊 buziaki przesyłam
UsuńOj nie jest to łatwe jeżeli chodzi o odpowiedź.Tak jak ktoś wcześniej wspomniał ,raczej retoryczne,ale nie ma powodu aby nie przystanąć,nie pomyśleć o tym.Myślę Gabrysiu ,że może się zdarzyć,że w danej chwili myślimy tak ,ale za jakiś czas zmienia się i nasze postrzeganie siebie i innych także.Mamy na to właściwie sporo czasu.....życie. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńPrawda ? Dokładnie Grażynko , ja ostatnio mam taki tam w życiu i mam ochotę poznać siebie, tak się przyjrzeć z bliska sobie - tej tam w środku 😊
UsuńPrzepiekne kochana💖💖💖
OdpowiedzUsuńDziękuje Aguś ❤️
UsuńJesteś taka, na jaką się odważysz, niejedno w życiu przeszłaś, wiele dokonałaś - czy potrzebna ci odpowiedź na to pytanie?
OdpowiedzUsuńTo jest świetna odpowiedz Asiu - „ jesteś taka na jaką się odważysz „ trzeba to zapamiętać ❤️ Dziękuje
UsuńPiękny wiersz.. idealnie się "wstrzelił" w to, o czym teraz intensywnie rozmyślam.. kim jestem i dokąd zmierzam..
OdpowiedzUsuńCieszę się, ja mam chyba podobny etap - takie trochę wakacyjne zatrzymanie się i pytanie - co dalej - z wyłączeniem autopilota 😊 pozdrawiam serdecznie i życzę owocnych rozmyślań ❤️
UsuńWszyscy sobie zadajemy to pytanie...
OdpowiedzUsuńTymczasem każdy z nas jest na swój sposób WYJATKOWY.
Dziękuję za refleksyjny wiersz.
:-)
Każdy jest wyjątkowy Stokrotko - masz rację, tylko nieraz gubimy gdzieś po drodze tą wyjątkowość, w ferworze zajęć planów, w biegu życia - zapominamy o tym, co mieliśmy właściwie w życiu do zrobienia :)
UsuńTak, zmieniamy sie przez całe życie, sami siebie zaskakujemy nieraz tymi zmianami, zachowaniami, o jakie byśmy siebie nie podejrzewali, odwagą i brawurą albo nadmierną lękliwością, umiejętnością uśmiechu po burzy albo płaczliwością, która napada znienacka. Mysle jednak, że ważne by nasze jądro pozostało zawsze niezmienne. To nasze najgłębsze ja oparte na dobru, prawdzie, umiejętności wybaczania i odzyskiwania na nowo nadziei.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cię serdecznie, Ganrysiu!:-)*
Pięknie napisałaś Olgo " nasze jądro", właśnie, żeby o nim nie zapomnieć i nie zagłuszyć, tylko czasem sie zatrzymać i zapytać siebie " kim jestem" - to jest właśnie sztuka ;) Buziaki
UsuńWitam. Codzień ta sama i codzień już inna... pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńPięknie :) Pozdrawiam
UsuńJak zwykle pięknie i mądrze, a fotka to ideał relaksu☺
OdpowiedzUsuńTo ja i mąż Natalio 😊 każdy robi to co lubi 😊 niestety połów był nieudany 🤷♂️ Ale cierpliwości wędkarza każdy powinien się nauczyć 😂
UsuńGreat post, Thanks for sharing,
OdpowiedzUsuńI'm following you! X.
Thank you
UsuńNie umiałabym odpowiedzieć na pytanie: "kim jestem?". Chyba ciągle szukam odpowiedzi.
OdpowiedzUsuńJak chyba wszyscy - może na tym między innymi polega życie? 🤔 pozdrawiam
UsuńZnów zmuszasz do refleksji, Gabrysiu...;)
OdpowiedzUsuńMoże takie moje zadanie ? Kto wie? Też do końca nie wiem - kim jestem ...❤️ Pozdrawiam serdecznie
UsuńWakacje i czas wolny zmuszają do podobnych refleksji... niestety, odpowiedź na to nigdy nie jest prosta...jeżeli w ogóle jest...
OdpowiedzUsuńpozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy :)
Ja myśle że ta odpowiedź istnieje - tylko trzeba dać jej szansę się przebić 😊 pozdrawiam serdecznie Aguniu
UsuńPiękny wiersz. Pytanie znów wskazuje byśmy się zatrzymali i odpowiedzieli (każdy indywidualnie) na nie. Odnajdując siebie, swoją drogę można zrobić bardzo wiele pięknych rzeczy.
OdpowiedzUsuńserdeczności.
Właśnie tak - pięknie napisane- odnajdując siebie , można zdziałać wiele dobrego - w zgodzie ze swoją naturą - nie - przeciw niej . Tylko trzeba znaleźć czas na poznanie siebie - tak naprawdę . To zajmuje trochę czasu i wymaga pokładów cierpliwości 😊Pozdrawiam serdecznie ❤️
UsuńKim jesteś? Fantastyczną kobietą :)
OdpowiedzUsuń:))) dziękuję Iwonko, ale to miało być pytanie dla czytających - także :)) Buziaki serdeczne.
Usuń