Kim jestem


Kim jestem 
nieraz sobie to pytanie zadaję
Odpowiedź nie tak prosta
jak się może wydaje
Kim jestem
gdy rano otwieram oczy 
i nie wiem jeszcze 
jak dzień się potoczy
Kim jestem
gdy wpatrzona w słońce 
przesyłam dalekim swoje 
myśli gorące
Czy ja to ta
która uśmiech na twarzy  ma?
A może ja - do końca jeszcze 
nie spełnione
czasem biega za własnym 
ogonem?
Kim jestem
 nikt mi nie udzieli odpowiedzi
odpowiedź we mnie głęboko
 jeszcze siedzi
Na życie całe dostałam pytanie
codzień od nowa 

odpowiadam na nie

34 komentarze:

  1. Oj trudne to pytanie, raczej retoryczne, bo zmieniamy się z czasem. Pozdrawiam serdecznie.:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zmieniamy się, to fakt. Podobno wszystkie komórki odnawiają się co siedem lat . Ale „tam w środku” przecież jest ta sama ja - prawda ?

      Usuń
  2. Odpowiedź na to pytanie ewoluuje wraz z doświadczeniami, jakie zdobywamy z biegiem życia. 😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chyba tak , z biegiem czasu inaczej postrzegany siebie i rzekłabym - z większym szacunkiem 😊

      Usuń
  3. Wspaniale napisane, a do tego zrymowane. :) Kim jestem? Jestem sobą z całą tą toną wad i zalet, jestem sobą i ciągle się uczę o sobie, o świecie całym. :) Pozdrawiam serdecznie, pięknych, pełnych radości dni życzę. :***

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pięknie napisałaś - pomimo - jestem sobą- o tym właśnie myślałam pisząc ten wiersz. 😊 i na naukę siebie - nigdy tak naprawdę nie mamy czasu - nieraz wydaje nam się, że inni są ciekawsi 😊 buziaki przesyłam

      Usuń
  4. GRAŻYNA KOWALIK2 sierpnia 2019 14:43

    Oj nie jest to łatwe jeżeli chodzi o odpowiedź.Tak jak ktoś wcześniej wspomniał ,raczej retoryczne,ale nie ma powodu aby nie przystanąć,nie pomyśleć o tym.Myślę Gabrysiu ,że może się zdarzyć,że w danej chwili myślimy tak ,ale za jakiś czas zmienia się i nasze postrzeganie siebie i innych także.Mamy na to właściwie sporo czasu.....życie. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prawda ? Dokładnie Grażynko , ja ostatnio mam taki tam w życiu i mam ochotę poznać siebie, tak się przyjrzeć z bliska sobie - tej tam w środku 😊

      Usuń
  5. Przepiekne kochana💖💖💖

    OdpowiedzUsuń
  6. Jesteś taka, na jaką się odważysz, niejedno w życiu przeszłaś, wiele dokonałaś - czy potrzebna ci odpowiedź na to pytanie?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jest świetna odpowiedz Asiu - „ jesteś taka na jaką się odważysz „ trzeba to zapamiętać ❤️ Dziękuje

      Usuń
  7. Piękny wiersz.. idealnie się "wstrzelił" w to, o czym teraz intensywnie rozmyślam.. kim jestem i dokąd zmierzam..

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, ja mam chyba podobny etap - takie trochę wakacyjne zatrzymanie się i pytanie - co dalej - z wyłączeniem autopilota 😊 pozdrawiam serdecznie i życzę owocnych rozmyślań ❤️

      Usuń
  8. Wszyscy sobie zadajemy to pytanie...
    Tymczasem każdy z nas jest na swój sposób WYJATKOWY.
    Dziękuję za refleksyjny wiersz.
    :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Każdy jest wyjątkowy Stokrotko - masz rację, tylko nieraz gubimy gdzieś po drodze tą wyjątkowość, w ferworze zajęć planów, w biegu życia - zapominamy o tym, co mieliśmy właściwie w życiu do zrobienia :)

      Usuń
  9. Tak, zmieniamy sie przez całe życie, sami siebie zaskakujemy nieraz tymi zmianami, zachowaniami, o jakie byśmy siebie nie podejrzewali, odwagą i brawurą albo nadmierną lękliwością, umiejętnością uśmiechu po burzy albo płaczliwością, która napada znienacka. Mysle jednak, że ważne by nasze jądro pozostało zawsze niezmienne. To nasze najgłębsze ja oparte na dobru, prawdzie, umiejętności wybaczania i odzyskiwania na nowo nadziei.
    Pozdrawiam cię serdecznie, Ganrysiu!:-)*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pięknie napisałaś Olgo " nasze jądro", właśnie, żeby o nim nie zapomnieć i nie zagłuszyć, tylko czasem sie zatrzymać i zapytać siebie " kim jestem" - to jest właśnie sztuka ;) Buziaki

      Usuń
  10. Witam. Codzień ta sama i codzień już inna... pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Jak zwykle pięknie i mądrze, a fotka to ideał relaksu☺

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To ja i mąż Natalio 😊 każdy robi to co lubi 😊 niestety połów był nieudany 🤷‍♂️ Ale cierpliwości wędkarza każdy powinien się nauczyć 😂

      Usuń
  12. Great post, Thanks for sharing,
    I'm following you! X.

    OdpowiedzUsuń
  13. Nie umiałabym odpowiedzieć na pytanie: "kim jestem?". Chyba ciągle szukam odpowiedzi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak chyba wszyscy - może na tym między innymi polega życie? 🤔 pozdrawiam

      Usuń
  14. Znów zmuszasz do refleksji, Gabrysiu...;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może takie moje zadanie ? Kto wie? Też do końca nie wiem - kim jestem ...❤️ Pozdrawiam serdecznie

      Usuń
  15. Wakacje i czas wolny zmuszają do podobnych refleksji... niestety, odpowiedź na to nigdy nie jest prosta...jeżeli w ogóle jest...
    pozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja myśle że ta odpowiedź istnieje - tylko trzeba dać jej szansę się przebić 😊 pozdrawiam serdecznie Aguniu

      Usuń
  16. Piękny wiersz. Pytanie znów wskazuje byśmy się zatrzymali i odpowiedzieli (każdy indywidualnie) na nie. Odnajdując siebie, swoją drogę można zrobić bardzo wiele pięknych rzeczy.
    serdeczności.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie tak - pięknie napisane- odnajdując siebie , można zdziałać wiele dobrego - w zgodzie ze swoją naturą - nie - przeciw niej . Tylko trzeba znaleźć czas na poznanie siebie - tak naprawdę . To zajmuje trochę czasu i wymaga pokładów cierpliwości 😊Pozdrawiam serdecznie ❤️

      Usuń
  17. Kim jesteś? Fantastyczną kobietą :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :))) dziękuję Iwonko, ale to miało być pytanie dla czytających - także :)) Buziaki serdeczne.

      Usuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.