Nostalgicznie

Fot.A.W.

Dzisiaj nieśmiało
do moich drzwi
zapukała...

Nostalgia

Usiadła na schodach
poprosiła o
szklankę zimnej wody
Zmęczona była...
Żal mi się jej zrobiło
Zaprosiłam do środka
zaparzyłam herbaty
Ona mówiła
 a ja...
słuchałam

W przerwach
nuciła mi jakieś
 znajome piosenki
    Miło było
ciepło  i przytulnie...
Tak jej się spodobało
że przysiadła w kąciku
I spytała czy może zostać 
na jakiś czas
Cóż było robić
zgodziłam się
Z Nostalgią jakoś raźniej….
Inaczej smakuje herbata
i muzyka ma 
takie...
ładniejsze dźwięki...

8 komentarzy:

  1. Gabrysiu - odpadłam! Podaruj mi ten wiersz na zawsze, proszę! Chcę go mieć, chcę, by zawsze już był przy mnie i do mnie sobą mówił.
    Jest przepiękny!!!
    Chylę czoła!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z całego serca daruję go Tobie Basiu. Możesz go mieć przy sobie - kiedy tylko chcesz :-) i dziękuję za miłe słowa

      Usuń
    2. Dziękuję :)))
      Czy mogę go zacytować u siebie na blogu? :)

      Usuń
    3. Będę zaszczycona Basiu :-)

      Usuń
  2. Gabrysiu-nie wszystkie wiersze jednakowo do mnie trafiają,a tu nawet nie wiem dlaczego łezka mi się w oku zakręciła...Jesteś wspaniałą dziewczyną,potrafisz to swoje piękno i wrażliwość przekazać w prostych ,normalnych słowach......

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I nie wiem, co powiedzieć...-chyba tylko-dziękuję..:-) Mam nadzieję,że ta łezka to jakaś taka smutna bardzo nie była...

      Usuń
  3. Ale ślicznie! Koliberki i kolorki :)))
    Bardzo mi się podoba. Bardzo pogodna ta Twoja dojrzałość :)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :-) I o to chodzi- prawda? Wiesz Basiu,I w ubiegłym roku gdzieś w pobliżu mojego balkonu mieszkały takie koliberki. Wieczorem przysiadały na kwiatkach. Ciekawe czy wrócą...

      Usuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.