 |
| Fot.Gabrysia K. |
Między słowami
w wierszach napisanych,
schowane siedzą
jakby nigdy nic...
tysiące liter.
Układają się
w długie listy...
A może w słowa melodyjnej
piosenki?…
Zaplątały się przypadkowo,
czy może
chciały tam zamieszkać?..
Siedzą cichutko, ciekawe
-jak długo uda im się
pozostać w ukryciu
W wolnym czasie
wymyślają historie,
które się nigdy nie wydarzyły
A może jednak?…
Bawią się przy tym doskonale
Dając ponieść się wyobraźni,
malują barwne obrazy,
piszą listy,
tworzą piosenki
i wysyłają je….tam
gdzie już tylko
tęsknota...
Ona zrozumie...
Widzę Gabrysiu ,że autorką zdjęcia także Jesteś Ty.A niedomówienia,tak od razu mi się pomyślało o"dobrych",ale bardziej o tych niedomówieniach ,które potrafią tak zakręcić losem człowieka...ale z treści Twojego "Niedomówienia" raczej chodzi o inne niedomówienia....ale może źle rozszyfrowałam...
OdpowiedzUsuńTo różyczka, którą dostałam niedawno- tak pięknie rozkwitła ;-)a niedomówienia..masz rację Grażynko , są różne ...czasem takie właśnie -między wierszami- gdzie każdy znajdzie coś dla siebie...a czasami , z takich niedomówień zwykłych może się rozwinąć i coś dobrego i coś złego-prawda?
UsuńKolejny raz czytam Gabrysiu Twój wiersz, ale z trudem zbieram myśli, bo dopiero teraz powoli dochodzę do siebie po kilku dniach złego samopoczucia. To, co mnie uderzyło to ta tęsknota, która zrozumie wszystko, co jest między wierszami - patrzenie sercem :)
OdpowiedzUsuńMam nadzieje Basiu, że już wszystko dobrze z Twoim samopoczuciem...wiesz ..ja myślę, że to jest tak...Między słowami, każdy znajdzie to- czego mu najbardziej potrzeba i za czym najbardziej tęskni. Czasem świadomie, a czasem nieświadomie ukrywamy coś - co widoczne jest tylko sercem -jak myślisz?
UsuńPozdrawiam Basiu
Myślę dokładnie tak samo :)
UsuńA ze mną już lepiej - dziękuję.