Świerże

Zaczęło się od spotkania z czytelnikami w bibliotece. Później przerodziło się w zauroczenie, a  teraz nawet nazwałabym to miłością. 

Gdyby nie pewien splot wydarzeń, przeżyłabym swoje życie nie wiedząc o istnieniu małej miejscowości o nazwie Świerże. O ile Dorohusk znałam z radiowych informacji o długości kolejki tirów do przejścia granicznego o tyle, Świerże kompletnie były mi nieznane. 

Do czasu... Stali Czytelnicy bloga wiedza już, że tam nad Bugiem został spory kawałek mojego serca. 

Mam okazję żeby tam często bywać - to... bywam :))) I już się raduje moja dusza, że za dni parę się tam znajdę. Miała być to niespodzianka na poniedziałkowe spotkanie w szkole,ale Beatka naciosała mi na głowie tyle kołków, że uległam :)

 Z pozdrowieniami dla mieszkańców Świerż i Dorohuska

Jest miejsce być może nieznane

a jednak w historii pięknie zapisane

Mam szczęście, bo kilka razy już tam byłam

tam gdzie hrabina Orsetti dawno temu żyła

Swe miejsce na ziemi mieszkańcy kochają

i o to miejsce tak troskliwie dbają

Aż serce zamiera nieraz ze zdziwienia

kiedy się widzi tyle poświęcenia

Podworski Park i Aleja grabowa

za każdym razem urzeka od nowa

Niewiele na świecie miejsc takich się spotyka

gdzie się jak rodzinę traktuje podróżnika

Bug wije wstęgą się szeroką

z zachwytu me serce aż skacze wysoko

Zakochana w Bugu zachwycona Świerżanami

gdy wracam do domu

długo żyję wspomnieniami