Spacer

Powietrze, którym oddychamy 

Ty i ja

Słońce pod którym

nasze marzenia rozkwitają,

jak wiosenne kwiaty

Parę drzew,

niezmienny szum 

tej samej

bez względu na wszystko

rzeki

Prawie nic

A jednak… 

Szczęściem powiało...

i otuliło

wiosennym ciepłem...

Spotkanie z dziećmi - Szkoła Podstawowa nr 1 w Lędzinach

Za mną jedna z bardziej niesamowitych wydarzeń w życiu. 
Spotkanie z dziećmi w ramach Kółka teatralnego w Szkole Podstawowej. 
To spotkanie, jak wiecie zainspirowało mnie do napisania wierszy dla dzieci 
i stworzenia zakładki na blogu " Gabrysia - dzieciom"
Było cudnie, co tu dużo mówić...obiecałam dzieciom, że jak każde z moich spotkań, 
to także opiszę wierszem, co też uczyniłam - na gorąco, 
zaraz po powrocie do domu.

Dzisiaj gościłam w lędzińskiej szkole

Brałam udział w zajęciach

w teatralnym kole

O takiej życzliwości gospodarzy,

każdy gość może pomarzyć

Każde dziecko na spotkanie

przygotowało piękne rymowanie

O swoim imieniu,

o swoim zwierzątku,

o ulubionym świata zakątku

Ja także rymując się przedstawiłam,

a Pani Joasia też gorsza nie była

Nagrodą za wierszyk najpiękniej przygotowany

był misiu przeze mnie

uszydełkowany

Niełatwo było z wyborem laureata

Oferta wierszyków byłą przebogata

Ma dusza poety jednak się złamała,

kiedy Natalia do konwalii siebie porównała

Podczas tego uroczego spotkania

dostałam niełatwe zadanie 

do wykonania

Dzieci o tomik wierszy dla nich zapytały

i teraz problem wcale mam nie mały

Spodobało mi się dla dzieci pisanie

i może nastąpi takiego

tomiku wydanie.

W końcu marzenia są po to,

 żeby się spełniały

A o marzeniach dzieci sporo powiedziały.

Lecz o marzeniach wiersz osobny powstanie

ponieważ to tylko 

jest 

PODZIĘKOWANIE

Gabrysia dzieciom - " Pralka"

Kiedy byłam taka sobie,

 nie duża nie mała

Dostałam pod choinkę

pralkę, która sama prała

To było marzenie każdej dziewczynki,

 kiedy zbliżał się czas świąt

i…choinki

Może dobrze o tym wiecie,

że pralek automatycznych

kiedyś nie było na świecie

Ubranka,bieliznę i wszelkie pościele

prało się we Frani, która tylko miele

Potem się to wszystko rekami wykręcało

i na sznurku przed domem równiutko wieszało

Moja pralka była mała

bateriami zasilana

czasem nie upilnowałam,

 wtedy wyciekała  piana

Prałam tam sukienki moich lalek 

gdy się ubrudziły

i chusteczki, bo nie zawsze

higieniczne były

Kiedy mamę poprosiłam

bardzo, bardzo ładnie

nasypała trochę proszku

do praleczki na dnie

Cudna była ta moja praleczka

do dziś ją pamiętam

Zawsze mi się przypomina

kiedy ida Święta

Teraz chyba takich pralek się nie produkuje,

bo automat wszystko pierze

no i odwiruje

O słuchaniu

A gdyby tak 

wspólnie pomilczeć,

na jakikolwiek temat

Na chwilę zatrzymać się

przy drugim człowieku

Wsłuchać się w rytmiczny 

stukot jego serca

Ukryte jego myśli usłyszeć,

a potem z wielkim zatroskaniem

objąć ramieniem

Otoczyć opieką przyjaźni

Takiej prawdziwej,

ze wspólnego milczenia - zrodzonej

Dusz porozumieniem -  związanej

Zamknąć na chwilę usta

i zapomnieć na chwilę o słowie 

„ ja”

Zaproszenie do Lublina

Moje marzenie

Stworzyć wiersz

z miękkich liter

spadających z półprzymkniętych powiek

Wierszem - jak listem

wyjmowanym z zaklejonej koperty,

zatrzymać Ciebie na chwilę

I słowem po słowie

powoli napełniać radością

stęsknione serce

Wiersz jak melodię

napisać 

zapadającą w zaciszne 

zakątki duszy

A potem powoli melodii, 

w skupieniu słuchać i słuchać

Złapać myśli pośpieszne

Oswoić i ubrać 

w kształtne litery

Taki wiersz napisać, by cisza 

nosiła jeszcze długo 

jego brzmienie

Gabrysia - dzieciom " Wakacje"

     

 Przede mną nie lada wyzwanie.
 Zostałam zaproszona do szkoły na lekcje języka polskiego do klasy czwartej, oraz na zajęcia kółka literackiego, żeby opowiedzieć i pisaniu wierszy.
Bardzo się z tego powodu cieszę. Muszę się jakoś do tego przygotować, żeby dzieci nie zanudzić "pogodnie - dojrzale"
Jak na poetkę przystało, postanowiłam kawałek mojej twórczości ofiarować dzieciom.
Przyznam - lekko nie jest wcielić się w skórę czwartoklasisty.
Trochę czasu od mojej czwartej klasy minęło. Ale jedno chyba się nie zmieniło... tęsknota za wakacjami.
Przedstawiam próbkę mojej twórczości dla dzieci, która rozpocznie cykl pt. Gabrysia - dzieciom :-)))

W mojej radosnej głowie

radosne mieszkają marzenia,

które każdego ranka

gotowe są do spełnienia

W moich radosnych myślach

planów siedzi tysiące

Planów tak kolorowych,

jak kwiaty na letniej łące

Czasem na mojej czuprynce,

co nie chce się dobrze ułożyć

Słonko promieniem złocistym

chce mi swój uśmiech położyć

I tak zagląda w me oczy 

jakby się ze mną drażniło

I myśli, że zamiast do szkoły

na spacer by mnie namówiło

Słonko i trawa zielona

soczek i smaczne ciasteczka

Lecz teraz naprawdę ważniejszy 

zeszycik jest i książeczka

I wiem słonko kochane,

że ty we wszystkim masz racje

Lecz musisz jeszcze poczekać, 

bo wkrótce będą wakacje

Miłosierdzie

Jak syn marnotrawny, ciągle zagubiona 

wciąż po omacku wracam

I wiem, że nigdy nie odwrócisz się

do mnie tyłem

Że ramiona Twe, 

zawsze rozwarte szeroko

czekają

Miłosiernym wzrokiem

spoglądasz cierpliwie

Znosząc moje powroty i kolejne 

wędrówki  donikąd

Miłosiernym sercem otulasz

bez słowa

Bo Twoje miłosierdzie ma moc

Bo Twoje miłosierdzie

jest darem,

którego wyczekuję co dzień od nowa

Snując koronkową, cieniutką nić

staram się po niej jakoś bliżej, jakoś wyżej

Żebyś mnie dostrzegł,

żebyś nauczył 

Tak szeroko ramiona…

jak Ty...

Dla każdego

Zapach wiosny

Wiosna ma zapach nowo narodzonej

Nadziei,

która niepewnie kołysze się

na swoich giętkich nóżkach

I nie bardzo jeszcze potrafi

odnaleźć się w nowej

słonecznej

rzeczywistości

Wiosna pachnie mydlanym zapachem

bielutkiej pościeli

Skąpanej w słonecznych promieniach

Wiosna też pachnie,

jak powrót do domu

po długiej nieobecności

Ciepłem otula

stęsknionych i zziębniętych

po długiej zimie

Do swego ciepłego serca

przygarnia

każdego, kto ma już dosyć zimna

Każdego, kto ma już dosyć zmrożonego 

serca

Strumieniem ciepłych słonecznych promieni

migocze figlarnie w oczach,

które potrafią...

 zobaczyć...

Wielkanoc

Obdarowani Miłością

tak po prostu

za nic

dostaliśmy  od Boga

nadzieje na Zmartwychwstanie

I Ty i ja,

Ksiądz i miła Pani za ladą

i Pani Bibliotekarka, która książki

w równe rządki układa

Mama, co ze zmęczenia

na nogach się słania

Wszyscy dostaliśmy 

obietnicę Zmartwychwstania

Pisarka, co  późno w nocy

pisze, by sercom nieść ukojenie

Nie zważa na zmęczone oczy,

nie zważa na swoje zmęczenie

Bo takie jej powołanie,

bo też otrzymała nadzieję

na Zmartwychwstanie

W ten Dzień, co nam przypomina o 

wielkiej Obietnicy

jakoś tak pięknie

 I serce sercu - dobrze życzy

Przełamane zostają bariery

wyleczone rany, co jeszcze wczoraj bolały

Do naszych serc przecież puka

Chrystus Zmartwychwstały

Wielki Tydzień

Świat...

jakby niczego nie zdawał się zauważać

Wiatr za oknem

próbuje rozganiać złe myśli

i odwracać uwagę

Za wszelką cenę...

Wszystko toczy się leniwie,

jakby nigdy nic się nie wydarzyło

Kolejna wiosna wdziera się

do serca,

próbując po raz kolejny 

stopić zamieszkałe tam,

przestarzałe lodowce

Poprzez czyste firanki,

słońce ciekawie zagląda do okien

Słońce Miłości

nieśmiało sprawdza,

czy serca poczuły już nadchodzące

Wielkie Przebudzenie...

Boże spraw by tym razem 

się udało