Obecność ( małe święto - dwusetny wiersz :-) dedykuję wszystkim moim Czytelnikom)

Kiedy 

 strach przed nie poznanym

nigdy dotąd uczuciem

własnej nieporadności

ściska gardło

Wtedy można 

tylko sercem 

odezwać się do kogoś,

kto

ma do niego klucz

I teraz myślę, 

czy rozdałam wystarczającą 

ilość kluczy

To tak na przyszłość…

Bo  nie wiem

kiedy znowu

nadejdzie ta chwila, 

gdy słowa mają najmniejsze 

znaczenie

I potrzeba tylko obecności

Tej która usłyszy 

i przybiegnie

pomimo...

Anioł Stróż

Anioł Stróż

nigdy nie jest tak bardzo

 zajęty,

żeby nie słyszeć...

Czasem może troszkę udaje,

że coś innego ma na głowie

Żeby bardziej na siebie

 zwrócić uwagę

Anioł Stróż 

jak na stróża przystało,

ciągle się ma na baczności

A to udawanie obojętnego,

to taka mała kokieteria

z jego strony

Jak każdy...

lubi, 

by z nim po ludzku

porozmawiać

Żniwa

Koło życia

dojrzałym zbożem

przypomina 

o kolejnym przemijaniu

Dziś znów poczułam ten zapach

Zapach dojrzałych

i ciężkich kłosów,

Za chwilę ich już

nie będzie

Zostanie chleb,

który jednoczy

A zboże 

cierpliwie uczy dojrzewania,

aby poznać prawdę o sobie

I myśleć  uczy

O tym,

co... po mnie…

Kiedy czas żniwa 
nadejdzie

Latem

W środku lata,

kiedy owoce

słonecznie dojrzałe

zatrzymują swym pięknem

Spróbuj zobaczyć to,

 co masz

pod skorupą obojętności

Sprawdź,czy czasem

nie dojrzałeś już

na podobieństwo owocu

By dla siebie

i dla innych

wytoczyć się z warstw

 kolejnych skorup

I zachwycić świat

swym smakiem

i pięknem

Wiersz - jak muzyka

Dźwięki które rodzi serce,

melodią zapisuję

jak muzyk na pięciolinii

Czasem aż trudno

 palce powstrzymać

od nagłej chęci tańca

po klawiaturze 

roześmianych liter

Poranną melodię razem z ptakami

budzącymi świat

I wieczorną - w świetle księżyca

I te serdeczną, 

z miłości zrodzoną

I z uścisku kochanej dłoni 

Bo tyle tych liter

zaprasza do tańca moje dłonie

 i w sercu tyle 

muzyki się rodzi...

 Więc gram - słyszysz? 

Tak głośno jak tylko potrafię...

Niedzielna niespodzianka

Muszę się  z wami podzielić prezentem jaki dzisiaj dostałam od Joasi.

To  drugi wiersz, który ktoś dla mnie i o mnie napisał.

Nie wiem czym sobie na to zasłużyłam. 

Mowę mi odjęło i za bardzo jeszcze jej nie odzyskałam - więc oddaję głos Joasi.

DZIĘKUJĘ!!!

Dla Gabrysi

Spotkanie z Aniołem

Czy Anioł Stróż sie czegoś boi?

 Czy strach Aniołom w ogóle przystoi  ? 

Teraz już wiem ze mój 
ma swoje strachy,

 bo jak jest burza 

to chowa się do szafy 

Schował się tam
 gdzie trzymam  firanki,

 by nie pogniotły mu się

w sukience falbanki

Do końca burzy
 spokojnie przesiedział

Że nic nam nie grozi,

to pewnie już wiedział

Ze strachu zapomniał 

że mam go nie zobaczyć

A może chciał swą obecność 

jednak zaznaczyć?

Pytań sporo od tej pory 
mi się namnożyło,

po tym co w czasie burzy

się dzisiaj przydarzyło

Jednak pewność już teraz mam 

w sercu i w głowie

Że obok szafy

mam swoje 

prywatne „pogotowie"

A burza była taka

Wzruszenie

Nad Bugiem fot. G.K.

Kto pomyślałby,

że 

w upalny lipcowy  dzień

znienacka wychyli się 

zza ciemnych

przeciw słonecznych okularów

- wzruszenie

 Potoczy się po policzku,

udając kroplę potu

Do końca nie przyznając się,

że jest łzą

Dzięki Bogu

w gotującym się powietrzu,

ocalały

ludzkie serca

I oczy - błyszczące 

wspomnieniami

Spóźniona rozmowa

Dla uspokojenia :)Ten wiersz powstał nie dlatego, że wybieram się na tamten świat. 

Joasia na swoim blogu spytała, kiedy oprawię swoje "polne"  zdjęcie i powieszę nad kominkiem. Odpisałam, że nad kominkiem mam anielską półkę i nie bardzo się tam - póki co nadaję. 
Może kiedyś dla potomnych...i nie tylko

Jak anielskie wspomnienie

kiedyś nad Twoim kominkiem 

może zawisnę

I wtedy

rozgadasz się 

na dobre

Przypomni Ci się wszystko to,

co masz mi do powiedzenia

Pewnie z obrazem rozmawia się 

znacznie lepiej i łatwiej

Tylko wtedy

nie zobaczysz ani łzy

serdeczniej,

ani ciepła nie poczujesz

Bo obraz - jak obraz

Twoje słowa 

odbije od zimnego szkła

I wrócą - a wtedy 

zabolą...