Zmęczenie

Wieczorne zmęczenie

oznacza

że żyję

Zmęczenie

to list od życia

że jednak ktoś 

nieustannie mnie

potrzebuje

Im większe zmęczenie

tym głębszy ślad

na drodze którą

podążam

Zmęczenie - znaczy

że jutro mam po co wstawać

bo znów dziś na coś 

zabrakło mi czasu

Szczęśliwe zmęczenie

to dar

Strzeż go

Czas właściwy

Kiedy mój uśmiech jest

 zawsze uśmiechem

a obdarowany 

nie zastanawia się 

czy przypadkiem  nie brak

 mu symetrii

Gdy moje proste plecy

są proste 

bo są

i nie muszę oznajmiać

i pisać doktoratu 

na temat - że tak jest

Gdy 

nie muszę myśleć

czy wiadomość którą 

przekazałam

dotarła

i czy aby wszystkie literki 

były postawione 

prawidłowo i zgodnie 

z regulaminem

Wtedy wiem

że jestem we właściwym miejscu

o właściwej porze

To się nazywa 

szczęście

Wróżka Zębuszka

Wierszyk ten dedykuję wnukom mojego zmarłego Kuzyna Marka 

Justynce i Wojtkowi, 

ponieważ to od nich dowiedziałam się o istnieniu Wróżki Zębuszki.

W czasach mojego dzieciństwa taka wróżka jeszcze nie istniała. 

Prześladuje mnie ona na każdym spotkaniu z dziećmi i w końcu musiałam o niej parę słów napisać. Myślę, że będzie to wdzięczny temat do rysowania i pewnie prace dzieci na ten temat będą bardzo ciekawe. 

Justynko i Wojtku - liczę też na Was :)

Czasem obok łóżka mieszka 

Wróżka Zębuszka 

Kiedy się szybko z ząbkiem rozprawisz 

to wróżka pod poduszką 

pieniążek zostawi 

A jeśli z ząbkiem jest więcej trudności 

to może być nawet troszeczkę 

słodkości  

Bo Wróżka Zębuszka  dobre serce ma

 i za każdy ząbek nagrodę ładną da 

Gdy wypada ząbek co się 

mleczny nazywa 

na jego miejsce inny 

"dorosły" przybywa 

I Wróżka Zębuszka właśnie dba o to

by  ząbki się wymieniały szybko 

i z ochotą 

Kiedy już czujesz że coś się w buzi 

ruszać zaczyna 

Wróżka Zębuszka swój dyżur 

przy łóżku rozpoczyna. 

Szykuje pieniążki i inne prezenty 

żebyś nie marudził lecz był zawsze 

uśmiechnięty 

Wielkopostna refleksja

A czasem

to nie wiem co napisać

gdy słyszę takie mądre kazania

nawołujące do kochania

I wiem że słów tych połowa 

jest bez znaczenia

i pada od tak - dla podkreślenia

wagi i mądrości

lecz nie ma w sobie ni krzty 

prawdziwej miłości

Z grubych ksiąg frazesy wypisane

przeczytane, zasłyszane

A moje anioły 

nie chodziły do szkoły

ksiąg nie czytały

wiarę nadzieję i miłość

dały

 I bez gadania

nauczyły kochania

Dziś filmowo :)

Kochani.

Przedwczoraj wróciłam z Poznania - z pełną głową pomysłów i pełnym sercem zapału.

Tyle uzbierało się wrażeń, wspomnień i zdjęć, że marzec musiałam podzielić na połowę bo przecież się jeszcze nie skończył. 

Asia ostatnio wspomniała, że może być na blogu limit zamieszczania zdjęć, więc wróciłam do tworzenia moich ulubionych filmików.

Dzisiaj przedstawiam Wam pierwszą połowę miesiąca, która była tak intensywna że Wielkopolska na filmiku się nie zmieściła. Będzie w kolejnym odcinku.

Teraz zabieram się ostro do pracy, bo misiowe zamówienia 

wiszą nade mną i grożą :)

Walka

Mój Anioł Stróż się zniecierpliwił 

że dawno o nim nie pisałam

 że może o nim zapomniałam 

Miałam sen 

a w tym śnie 

 Anioł stał za moimi plecami 

I walczył o mnie 

Walczył 

ze strasznymi ciemnymi typami

Czy to diabły były 

czy zło w czerń przystrojone

Oczy miało z tego zła 

całe przekrwione 

Sił mi już w moim śnie brakowało 

A zło mnie w czarną dziurę z całych sił 

wciągało 

I wtedy pojawił się On

niezawodny

Może się komuś wydać

 - nie modny

A jaka siła 

z jego skrzydeł biła 

Zło ogon podkuliło 

Odpuściło 

Natychmiast 

 Pod skrzydłami 

się ukryłam 

Zwątpieniem swoim zawstydzona 

Zło pokonał 

Dla mnie 

Mój Anioł Stróż 

Nigdy się zła nie zlęknę 

Nigdy już 

Kobietom

Wiesz - bo mądrość 

jest kobietą

Ufasz - bo nadzieja 

to twoja przyjaciółka 

Wierzysz -  bo wiara 

to twoja rodzona siostra 

Kryjesz w sobie 

skarby niezliczone 

które ktoś kiedyś może 

kazał tobie

schować głęboko 

A świat wciąż czeka 

bez nich uboższy 

o tak wiele

Odważ się bo odwaga

to przecież kobieta 

jak ty

Daj światu swoje piękno 

pomimo 

że ktoś może uważa inaczej 

Znajdz oczy 

w których zobaczysz 

siebie w całym majestacie 

piękna i mądrości 

W inne nie warto zaglądać 

wierz mi

Cienie

Nie poniżaj 

Nie karm się 

poniżaniem człowieka 

tobie

zadanego

 A tak przecież najprościej

 zabłysnąć na jego tle

Wtedy wydaje ci się ze twoja gwiazda

 świeci najjaśniej

Bo zdeptałeś i pozbawiłeś 

godności 

a co najważniejsze 

prawa głosu 

 To tylko się tak tobie wydaje 

On kiedyś wróci 

w najmniej oczekiwanej 

chwili

Wtedy już twoja gwiazda

pozbawiona tła 

zblednie i o tobie 

dawno 

zapomni

Błagając o wybaczenie

usłyszysz 

 - Ja tu już byłem -

Czas

Twój czas już został 

zmarnowany 

Spojrzysz z nadzieją w górę 

a dostaniesz to

co dałeś 

Z  podwojoną 

siłą...

Przedwiośnie w Lublinie

Kochani - obiecałam Wam sprawozdanie z mojego krótkiego, lecz bardzo intensywnego pobytu w Lublinie.

Było na prawdę krótko i intensywnie

W pierwszym dniu pobytu były spotkania z dziećmi w dwóch grupach w lubelskiej Filii MBP nr 26 na ul Leonarda

Po południu odbyło się główne wydarzenie tej wizyty, czyli przemiły wieczór literacko inspiracyjny w gronie pań, uczestniczek  Lubelskiego Uniwersytetu Drugiego Wieku

W drugim dniu, wyzwanie było nie lada ponieważ spotykałam się z uczniami Szkoły Podstawowej nr 24 w Lublinie. Dzieci było mnóstwo - chyba był to mój rekord jeśli chodzi o ilość dzieci na spotkaniu - jednak dzięki Pani Dyrektor i wszystkim obecnym nauczycielom, mali słuchacze cierpliwie i w skupieniu wytrwali do końca spotkania.

Na zakończenie otrzymałam od jednej z klas - klasy trzeciej c

niesamowity prezent, który mnie bardzo bardzo wzruszył. jak widzicie dotarł cały wraz ze mną do domu i wisi na miejscu honorowym ;) 

Znów wróciłam pełna zapału i nowej energii, a także bogatsza o parę refleksji.

Wiecie, że dzieci nie wiedzą co to jest szydełko? A " tłusty czwartek" jest tłusty, bo je się tłuste pączki i kończy okres...zimowych ferii?...