"Droga" i nowa książeczka

Jak to dobrze że mam 

swoją drogę 

Czujesz że radość ona mi sprawia? 

bo nawet 

 w tym oszalałym świecie

 Bóg nam swe znaki zostawia 

Jak to dobrze że drogę wyznaczył 

bym się nie pogubiła 

i sprawił że w odpowiednim czasie 

na odpowiednich ludzi trafiłam 

Otwieram szeroko oczy 

by drogowskazy zobaczyć 

Żeby nic nie przeoczyć 

obecność na świecie zaznaczyć 

Plan spotkań promujących nową książeczkę

 październik

5.10 Filia biblioteczna Jaworzno Szczakowa
6.10. Lędziny SP nr 1

11.10  - MBP Łaziska Górne

12.10 -  MBP Chełm śląski
18.10. SP nr 13 Mysłowice
24 - 27. 10 - Inowrocław ( plan zna Jotka :) )

Kropla deszczu

Powietrze czasem 

uchodzi z człowieka 

i czeka 

W kompletnej ciszy 

swego serca bicie 

ledwie słyszy 

Otwartą dłoń wyciąga 

przed siebie

I daje nią znaki

Że jest jakiś nie taki

jaki być powinien 

jakim być wypada 

Na otwartą dłoń 

tylko kropla deszczu 

z nieba 

spada

Jesienny spacer

Przy oknie się

zatrzymałam

Myśli goniłam

jesienią przestraszone

Wpatrzona w krople 

spadającego 

deszczu dalej niż 

w stronę okna 

nie dotarłam

Taki jesienny

 leniwy 

 spacer

Pierwsza miłość

Nie pamiętam ile lat 

 dziesięć trzydzieści

a może dawniej

Czy to nie mogło być wczoraj?

Ależ tak 

to całkiem możliwe

w tej materii czas się nie liczy

ścieżki nasze się

spotkały i … 

no tak 

miłość 

ach… pierwsza najprawdziwsza

 zdawało się

że świat ją dla nas wymyślił

i nic już poza 

nie istnieje

A jednak istnieje… 

wspomnieniem się to nazywa

bo…

tak jakoś wyszło...

PS. Ciekawa jestem Waszych refleksji :)

Jeszcze raz o lecie

Już się nigdy 

to lato nie powtórzy

a ja jeszcze

 nie podziękowałam

Za dary które dał mi wyjątkowy

 gość

a przecież sporo tego

 Na upał uodporniłam

się znów odrobinę

chociaż nieraz ciężko było

Powieść dopisałam do końca 

o tym jak człowiek człowieka 

może poniżyć 

i ile w nas samych tak na prawdę jest siły

O nowej rodzinie odnalezionej

 niespodziewanie

lato mi powiedziało

I uściski serdeczne i łzy wzruszenia

całkiem nowe doznania i emocje

Za ludzi, którzy bez względu 

na plus trzydzieści pięć

zawsze mają czas

Za nowe miejsca 

wschody i zachody słońca

i ptasie trele od rana do wieczora

Uczę się ciągle 

każdy dar wykorzystać

myślę że nie zmarnowałam 

A Ty? 

opowiesz?

Bajka o tęczowych duszkach - nie tylko dla dzieci

Pod  jednym z rogów mojej poduszki

mieszkają małe tęczowe duszki

Kiedy przychodzi pora zasypiania

każdy z nich po kolei spod poduszki się 

wyłania

Czerwony w czapeczce jak u krasnoludka

pyta o której rankiem ogłosić ma  pobudkę

Pomarańczowy na poduszce 

wygodnie się układa

i razem z żółtym 

o słoneczku ciepłym opowiada

Zielony i niebieski razem z fioletowym

tańczą jak szalone wokół mojej głowy

Potem wszystkie na poduszce 

razem przysiadają

i tęczowe bajki różne 

wymyślają

Nigdy jednak bajki żadnej nie słyszałam

bo zanim zaczęły

ja już smacznie spałam

Nostalgii czas

Czas nostalgii

tak jesień bym nazwała

kiedy już nawet 

 linia wysokiego napięcia

opustoszała

Do tej pory pełniła rolę ławeczki

na jaskółcze 

ploteczki

Teraz do przesyłu energii

tylko służy

Tak się jesień nostalgią 

dłuży

Pusto i cicho wrześniowe

jesieni powitanie

nostalgiczne zamyślanie

To już... 

lato się skończyło

Kolejne w historii zapisane

zapamiętane...