Chciałabym


Chciałabym przytulić 
promyk słońca 
w środku zimy
Na jedną chwile 
 poczuć jego ciepło i siłę 
A potem pamiętać
 i dzielić się tym pamiętaniem 
z każdym 
 zziębnięty skostniałym 
i tym
co już dawno zapomniał 
jak to jest 
gdy jeden promyk słońca 
daje... szczęście 
 Chciałabym...

42 komentarze:

  1. Bo do szczęścia tak niewiele potrzeba...
    :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie Stokrotko - tak niewiele...Pozdrawiam ciepło

      Usuń
  2. Bo dzielenie się z drugim człowiekiem, przynosi największe szczęście. 😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nawet promykiem słońca, prawda Aguniu? Buziaki przesyłam

      Usuń
  3. Gabrysiu, też bym chciała, ale słońca od dawna nie ma, przytulam więc męża:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też Asiu, ja też brrrr :) czekamy razem przytuleni na ciepełko

      Usuń
  4. Piękny, mądry wiersz, Gabrysiu. Swoim wierszem dzielisz sie jak takim właśnie promykiem!:-)*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ...Kochana Oleńko, posyłam Ci dużo ciepłych myśli i promyków

      Usuń
  5. Ach z tą pamięcią to chyba najgorzej. Częściej pamięta się te złe chwile niż dobre... Piękny wiersz! (i napisałam to ja, stroniąca zwykle od poezji!:D
    pozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tym bardziej cieszę się z Twojego komentarza Agnisiu :))) Ściskam serdecznie znad filiżanki ziółek - bo z ciśnieniem ostatnio u mnie nadwyżka i kawa musi poczekać.

      Usuń
  6. Tak wiele i niewiele byś chciała Gabrysiu.Jestem przekonana ,że przytulisz jak już nie przytuliłaś kilku tych "promyków".A dzielić się potrafisz jak mało kto.Przecież nie "bez kozery" myśląc o Gabrysi-myślę o aniołach.....Pozdrawiam z Dukli ,dzisiaj wygląda na to ,że będzie świecić....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ach Grażynko już niedługo będziemy przytulać "Anielską ławeczkę" i zaraz wszystkim będzie cieplej :))

      Usuń
  7. Chciałabym....by szczęście każdemu sprzyjało.

    OdpowiedzUsuń
  8. U nas jest brzydko, ale od kilku dni w środku dnia przebija się słoneczko. Przytulę promień w twoim imieniu, Gabrysiu

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Iwonko, o as chyba zapomniało albo obraziło się, że latem mieliśmy go już dosyć ☀️

      Usuń
  9. Dobrze, że jesteś, bo kto by rozdawał ciepło i radość? Kto by podsyłał promyki słońca potrzebującym? Kto tak pięknie zapoznawał z dobrym słowem i głosił miłość. No, kto?
    Serdeczności zasyłam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ultro ❤️ Nie wiem co powiedzieć . Takie słowa z rana - to jakby otrzymać prywatne słońce w środku zimy. Czy ja mogę zacytować Ciebie w opisie bloga? Nie masz pojęcia, ile radości wlałaś w moje serce i to w momencie gdy zastanawiam się, czy nowy tomik to był dobry pomysł 🌸 Miłego dnia ☀️

      Usuń
  10. Witam Cię w nowym roku i dziękuję za wiersz, który rozpromienia twarz, daje nadzieję, poprawia nastrój. Uściski.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Iwonko - bardzo się cieszę z Twoich słów - wszystkiego dobrego dla Ciebie kochana

      Usuń
  11. Posyłam Ci Gabrysiu wiele pozytywnej energii:-))

    OdpowiedzUsuń
  12. Podziwiam Twoją pracowitość. Pisanie wierszy wymaga czasu, wyjazdy, spotkania, szydełkowanie - skąd czerpiesz siły na to wszystko?
    Serdecznie pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sama nie wiem Ultro, po prostu kocham to robić i siły chyba biorą się same. Oczywiście, czasem jest trochę gorzej bo jakby to powiedzieć... swoje lata już mam:) ale kiedy wpadam w wir spotkań, wtedy zapominam o wszystkim. Jest jeszcze coś... nadrabiam stracone lata i to wszystko co było stłumione - bardzo bardzo długo - teraz dopiero ma szansę zaistnieć, dlatego tak to szybko wszystko się toczy. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za tę chwilę zastanowienia się nad sobą :)

      Usuń
  13. wspaniały wiersz : delikatny , a przekazuje uczucia każdego z nas.
    http://krystynaczarnecka.pl/
    Serdeczne pozdrowienia znad sztalug malarskich .
    Krystyna

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję i chętnie spojrzę, co na sztalugach powstaje 😊 pozdrawiam serdecznie.

      Usuń
  14. Piękny wiersz. Przekazuje ważną myśl w taki subtelny sposób.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Uwielbiam słońce! Jestem na nie bardzo zachłanna i jeden promyk mi nie wystarczy;-)
    Piękny wiersz i zachwycające zdjęcie!
    Pozdrawiam serdecznie:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też kocham słońce, ale w rozsądnych ilościach 😁 Bardzo dziękuję za nile słowa . Pozdrawiam serdecznie

      Usuń
  16. To nie jest wielkie, trudne marzenia. Może się spełnić w każdej chwili i wielokrotne.
    Pozdrawiam serdecznie. :)

    OdpowiedzUsuń
  17. na wszystko przychodzi czas i na promyk słońca i na zimną biel, każda pora roku jest dobra i każda ma swój święty czas... jednak są też promyki miłości i one niech będą zawsze :)

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.