Basi


W betonowej dżungli
pomiędzy tysiącami...
Zabieganych
nie wiedzących
nawet dokąd...
Ciche szepty
usłyszy tylko
otwarte serce
z tej samej
bajki...
Napisanej
nie wiadomo kiedy

W przerażającym huku
ludzkiego pośpiechu
usłyszeć wspólnie
w pustym kościele...
Ave Maryja.....

2 komentarze:

  1. Dziękuję - za wiersz. Dziękuję - za spotkanie i wspólną bajkę. Dziękuję najmocniej - za Ciebie.
    Bajki bywają tak nieoczekiwanie wspaniałe.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ta bajka Basiu trwa już chyba bardzo długo- sądząc po wrażeniu jakie obie odniosłyśmy ;-)
      Odrabiam zaległości- ale myślami jestem jeszcze "piątkowa"...Pozdrawiam

      Usuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.