W betonowej dżungli
pomiędzy tysiącami...
Zabieganych
nie
wiedzących
nawet dokąd...
Ciche szepty
usłyszy tylko
otwarte serce
z tej samej
bajki...
Napisanej
nie wiadomo kiedy
W przerażającym
huku
ludzkiego pośpiechu
usłyszeć wspólnie
w pustym kościele...
Ave
Maryja.....
Dziękuję - za wiersz. Dziękuję - za spotkanie i wspólną bajkę. Dziękuję najmocniej - za Ciebie.
OdpowiedzUsuńBajki bywają tak nieoczekiwanie wspaniałe.
Ta bajka Basiu trwa już chyba bardzo długo- sądząc po wrażeniu jakie obie odniosłyśmy ;-)
UsuńOdrabiam zaległości- ale myślami jestem jeszcze "piątkowa"...Pozdrawiam