Zostawiam tutaj kawałek siebie z nadzieją, że tym okruszkiem wypełnię niejedną pustkę w sercu. Jeśli tak - miło mi będzie , gdy się o tym dowiem.
Wasza Gabrysia.
Człowiek nie widzi piękna wokół siebie, bo nie chce widzieć.Jest skupiony całym sobą na oczekiwaniach wobec świata i ludzi. I ciągle chce więcej i więcej. W tym czasie piękno przemija i odchodzi, a człowiek nawet o tym nie wie. Bo jest zajęty nowym samochodem musi nowym domem i do tego jeszcze musi patrzeć, czy sąsiad nie ma lepszego domu, lepszego samochodu...
Tak jest jak piszesz Agnieszko, a tyle piękna wokół czasem się marnuje. Ostatnio gdzieś przeczytałam że najwiecej rozczarowań przychodzi wtedy, gdy się czegoś oczekuje, a nie przyjmuje się tego co jest i takie jak jest.
Prostą prawdę w piękny sposób ujęłaś Gabrysiu;) Człowiek wiecznie gdzieś za czymś pędzi nie dostrzegając chwili obecnej i tego co go otacza... A jak już coś dostrzega to krytykuje
Sama się na tym nieraz łapię, że zamiast podziwiać doskonałe dzieło Stwórcy gdy spaceruję sobie po lesie, myśli moje są zupełnie gdzie indziej i staram się nad tym popracować. A co do krytyki... znam ludzi którzy we wszystkim potrafią znaleźć niedoskonałości - siebie uważając za jedynie doskonałych na tym świecie. Pozdrawiam Mario
A jak jeszcze piękniej byłoby gdyby nie to ciągłe doszukiwanie się niedoskonałości ? ... bo trzeba się starać ogromnie by mieć tylko pozytywne myśli, a to nie jest takie łatwe.
Nawłoć jak wiele innych "ziółek" widziałam,znam dzięki mojemu "człowiekowi lasu".A co do szukania dziury w całym.....masz rację Gabrysiu.Ale jak tak się zastanawiam to i ja czasami jestem tą "szukającą" aby po jakimś czasie stwierdzić -co ja wyrabiam....
To dobrze, że po pewnym czasie dochodzisz do takiego wniosku Grażynko, ja też czasem tak się zapędzam. A nawłoć kwitnie teraz jak szalona, musze poczytać jakie ma właściwości bo tyle dobra się w koło marnuje :) p.s. A mój grzybiarz ranny i na razie nie może się schylać, wiesz jaki to ból?
Jest pięknie. Świat jest piękny, przyroda, wytwory natury, ale ludzie nie wszyscy są piękni, bo ich piękno przede wszystkim powinno zawierać się w czynach, a nie wyglądzie, a poprzez wygląda ocenia się ich piękno zazwyczaj.
Bardzo trafnie napisane. Człowiek nigdy nie umie się pogodzić z tym, co jest i czerpać z tego przyjemność. Upał - źle, chmurki - źle, deszcz - źle. Ciągle źle... A tu jest tyle piękna wokół. Pozdrawiam cieplutko!
Pięknie napisałaś o pięknie ;-)
OdpowiedzUsuńJesteś mistrzynią krótkiej formy, zawsze trafiasz w sedno:-)
Ale ze mnie laik, nie wiedziałam, że to nawłoć:-(
Teraz właśnie nastał czas nawróci , a ona ma szerokie zastosowanie w ziołolecznictwie 😀
UsuńCzłowiek nie widzi piękna wokół siebie, bo nie chce widzieć.Jest skupiony całym sobą na oczekiwaniach wobec świata i ludzi. I ciągle chce więcej i więcej. W tym czasie piękno przemija i odchodzi, a człowiek nawet o tym nie wie. Bo jest zajęty nowym samochodem musi nowym domem i do tego jeszcze musi patrzeć, czy sąsiad nie ma lepszego domu, lepszego samochodu...
OdpowiedzUsuńTak jest jak piszesz Agnieszko, a tyle piękna wokół czasem się marnuje. Ostatnio gdzieś przeczytałam że najwiecej rozczarowań przychodzi wtedy, gdy się czegoś oczekuje, a nie przyjmuje się tego co jest i takie jak jest.
UsuńProstą prawdę w piękny sposób ujęłaś Gabrysiu;) Człowiek wiecznie gdzieś za czymś pędzi nie dostrzegając chwili obecnej i tego co go otacza... A jak już coś dostrzega to krytykuje
OdpowiedzUsuńSama się na tym nieraz łapię, że zamiast podziwiać doskonałe dzieło Stwórcy gdy spaceruję sobie po lesie, myśli moje są zupełnie gdzie indziej i staram się nad tym popracować. A co do krytyki... znam ludzi którzy we wszystkim potrafią znaleźć niedoskonałości - siebie uważając za jedynie doskonałych na tym świecie. Pozdrawiam Mario
UsuńBo u nas modne stało się krytykowanie, a wręcz krytykanctwo. Celnie i pięknie rzecz ujęłaś Gabrysiu.
OdpowiedzUsuńDziękuję Iwonko - to samo miałam właśnie napisać, że krytyka jest w modzie ,a pochwalenie czasami nie przechodzi przez gardło. Pozdrawiam
UsuńA jak jeszcze piękniej byłoby gdyby nie to ciągłe doszukiwanie się niedoskonałości ? ... bo trzeba się starać ogromnie by mieć tylko pozytywne myśli, a to nie jest takie łatwe.
OdpowiedzUsuńOj nie jest Ulu, a myśli nieraz zabierają sen w nocy i po co? W jakim celu? Tylko człowiek niewyspany rano ... Buziaki
UsuńNawłoć jak wiele innych "ziółek" widziałam,znam dzięki mojemu "człowiekowi lasu".A co do szukania dziury w całym.....masz rację Gabrysiu.Ale jak tak się zastanawiam to i ja czasami jestem tą "szukającą" aby po jakimś czasie stwierdzić -co ja wyrabiam....
OdpowiedzUsuńTo dobrze, że po pewnym czasie dochodzisz do takiego wniosku Grażynko, ja też czasem tak się zapędzam. A nawłoć kwitnie teraz jak szalona, musze poczytać jakie ma właściwości bo tyle dobra się w koło marnuje :) p.s. A mój grzybiarz ranny i na razie nie może się schylać, wiesz jaki to ból?
UsuńOj to pozdrów Bogusia od nas i niech szybciutko wraca " do pionu"...chociaż wiadomo ,że nie znaczy to samo chcieć-móc...niestety
UsuńOpatrunek usunięty, powinno być coraz lepiej :) Pozdrowienia przekazane - dziękuję
UsuńJest pięknie. Świat jest piękny, przyroda, wytwory natury, ale ludzie nie wszyscy są piękni, bo ich piękno przede wszystkim powinno zawierać się w czynach, a nie wyglądzie, a poprzez wygląda ocenia się ich piękno zazwyczaj.
OdpowiedzUsuńMasz rację, zbyt często oceniamy ludzi po zewnętrznym pięknie a już w Małym księciu pisano, że " najważniejsze jest niewidoczne dla oczu" Pozdrawiam
UsuńBardzo trafnie napisane.
OdpowiedzUsuńCzłowiek nigdy nie umie się pogodzić z tym, co jest i czerpać z tego przyjemność.
Upał - źle, chmurki - źle, deszcz - źle. Ciągle źle...
A tu jest tyle piękna wokół.
Pozdrawiam cieplutko!
Tak jest jak piszesz - dokładnie. Ciągle trzeba się uczyć dostrzegać i doceniać piękno
UsuńProsto i pięknie☺
OdpowiedzUsuńDziękuję - pozdrawiam Natalio :)
Usuń