Ciąg dalszy ”Wspomnień”

Napisałam kiedyś wiersz pt. Wspomnienie, który w tomiku i na spotkaniach autorskich, cieszy się bardzo wielkim uznaniem.

Wspomnienia

Ponieważ " Chochlik" powraca cyklicznie, zmusił mnie do napisania ciągu dalszego :)

Znowu wyskoczył chochlik uśpiony

 w najmniej odpowiednim momencie

Porwał mnie szybko w swoje ramiona,

żeby mnie tańcem zakręcić

Zasłonił oczy, muzykę włączył

sprzed lat może kilkunastu

I sama nie wiem kiedy on skończy

stwarzać ten dziwny, szalony nastrój

Muzyka echem o serce odbija

wspomnień tysiące i miejsca w pamięci

i chyba nostalgia już trochę mija,

a on jak szalony 

mnie wciąż jeszcze kręci

Nie wiem, czy smutno mi, czy też wesoło

kiedy me serce w przeszłość ucieka

Bo nagle to wszystko wiruje wokoło

codzienność cierpliwa… przecież poczeka

Wspomnienia ukryte w serduszku na dole

nagle poczuły wolności zew

I rozpoczęły swe dzikie swawole

i głośny, radosny, beztroski śpiew

Czas wracać do codzienności,

bo rozum się niecierpliwi

Zatrzymać na długo te chwile radości,

którymi w smuteczku 

się serce pożywi

Wytrwałość

Wierność

i wytrwałość

Trudne 

ale wcale nie - niemożliwe

Wbrew sobie nie raz

i pod prąd

i na przekór

Bo świat chwilami

 inny pomysł ma na Ciebie

Cel obrany

niezmiennie ten sam

pomimo…

od lat…

W innych ludziach zostawiasz

ślad

mniej lub bardziej 

radosny

Bo przecież żyjesz

i serce w Tobie 

jak w każdym

pomimo…

Ale warto 

Tak myślę 

Dla tego, co kiedyś w duszy

zawołało

„ wstań i idź…"

Dalekim - moim bliskim...

Musiałam pochwalić się zdjęciem autorstwa Beatki Soczyńskiej z Dorohuska :)

Bywa i tak, 

że sam Pan Bóg pochyla się 

trzymając głębokie naczynie

 pod Twoim sercem

 Aby nie zmarnowała się

 ani jedna kropla miłości,

 której ktoś nie chciał,

którą ktoś kiedyś odrzucił

I wtedy nie wiadomo skąd

 i nie wiadomo gdzie 

pojawiają się ludzie.

I chłoną te miłość 

Oddając Ci dwa razy więcej

 Byś nigdy już nie pomyślał, 

że jesteś bezużyteczny.

 I razem zakwitacie dla tych,

 którzy w ciemności 

dalej karmią się 

swoją nienawiścią... 

Beatka Soczyńska  z samego końca Polski :-) Fot. Piotr Soczyński

Spotkanie w Lublinie" bratnich dusz" poznanych... w internecie.
 Moniś , Grażynko i Mario ten wiersz jest także dla Was :)

Lustro

W zwierciadle Twoich oczu

 przeglądam się wciąż 

od nowa

 Do końca nie wierzę 

w to co widzę -

- poraniona widokami 
z gabinetu

 krzywych luster

 Tańczę szczęśliwa 

unosząc się nad ziemią

 Zwierciadło Twoich oczu 

sprawia,
 że jestem inna. 

Jakby mi 
skrzydła urosły... 

Wystarczy być

Gdzieś w drodze...

Tylko w ciszy

 najpiękniejsze kwiaty 

o swym pięknie...

Z dala od 

zbędnego bełkotu

niezrozumiałych dla nich

i nikomu nie potrzebnych

wyrzucanych 

na wiatr…

Co roku o tej samej porze

Wiernie,

niezmiennie,

pokornie

Bez żalu, bez pustych obietnic

bez 

wielogodzinnych konferencji

i hymnów pochwalnych 

Wystarczy być 

I kochać

Całym sobą 

Nic więcej

Nominacja

Zostałam nominowana przez Joasię  i jej bloga Pani od biblioteki do

Bardzo chętnie odpowiem na zadanie pytania. 
Postaram się także nominacje przesłać dalej i mam nadzieję, że zaproszeni do zabawy mi nie odmówią.

1. Jak najchętniej odpoczywasz?
   Jest kilka wariantów odpoczynku. Pierwszy to zapadnięcie się w  fotel z szydełkiem w ręku, drugi jazda na rowerze po naszych okolicznych lasach, trzeci to książka czytana na ogrodowej huśtawce koniecznie na leżąco :)
   2. Twoje ulubione desery

  Torcik lodowo -bezowy z owocami z niedalekiej wytwórni lodów. 
Jest "bezpiecznie" daleka, ale nie na tyle, żeby od czasu do czasu po torcik nie wyskoczyć 
3. Kogo najbardziej cenisz?

    Najbardziej cenię ludzi, którzy bez zbędnego gadania potrafią uczynić niebo tu na ziemi. 
Na swoim "poletku" potrafią wcielić słowa w czyn bez afiszowania się tym.
Mam to szczęście, że znam kilka takich osób i jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa.
  4. Jakich ludzi unikasz?

   I tutaj będzie odwrotnie. Unikam ludzi, którzy dużo gadają, używają kwiecistej mowy a w praktyce nic z tego nie wynika, bo w sytuacjach kryzysowych ich deklaracje okazują się być bez pokrycia.
I jeszcze unikam "wampirów" energetycznych", ci to potrafią krew wyssać a śladu  nie zostawić :)

5. Na co wydasz ostatnie pieniądze?
  Na książki

6. O jakim odbiorcy myślisz pisząc bloga?
   Myślę o osobach, które sądzą że nic dobrego w życiu już ich nie może spotkać. Moimi wierszami chcę nieść nadzieję na to, że nie ma takiej sytuacji w życiu, która wszystko by przekreśliła.
Myślę też o osobach takich, które na dźwięk słowa poezja nie zniechęcają się od razu.
Na początku zakładałam, że to są Czytelnicy w moim przedziale wiekowym, ale okazało się, że i dzieciom trafiam w gust :)

7. Jakie filmy oglądasz najchętniej?
  Mam parę filmów "kultowych", do których chętnie wracam w zależności od nastrojów. Są to filmy obyczajowe, lekkie łatwe i przyjemne. Nie lubię kryminałów, horrorów itp...
Film musi ukoić duszę

8. Jaki strój preferujesz:elegancki czy swobodny?
  W zależności od sytuacji. Do niedawna ubierałam się w większości swobodnie i sportowo, ale od kiedy na spotkaniach z Czytelnikami poczułam się bardziej kobieco, spodobało mi się to i coraz częściej zamiast spodni wybieram spódnicę i sukienkę

9. Który okres w historii lubisz najbardziej?
   Myślę, że gdybym miała wybierać to wybrałabym jednak współczesność. każdy okres oczywiście ma swoje plusy i minusy, ale czasy współczesne dla mnie są jednak najbardziej fascynujące i przyznam szczerze nigdy historia nie zajmowała mnie więcej niż to było konieczne :)
10. Co robisz tylko dla siebie?

  Im jestem starsza, tym więcej jest takich rzeczy :) ale tak na prawdę to chyba dla siebie lubię ciągle uczyć się czegoś nowego (chociaż potem lubię się dzielić moją wiedzą... więc czy to jest odpowiedź?...)
Kosmetyki... lubię kupować sobie od czasu do czasu naprawdę dobre kosmetyki ( no tak ale inni potem patrzą na  efekt ich działania :) )Co ja robię dla siebie?..
Wspominam... po cichutku, w tajemnicy przed wszystkimi wspominam... oczywiście tylko sprawy dobre

11. Co Cię ostatnio zachwyciło?
   Ogromne, kwitnące azalie w Polanicy i wczorajszy wschód słońca, bo z racji tego że jestem "człowiekiem - sową", zbyt często go nie oglądam :)

Moje pytania:

1. Dlaczego blog?
2. Najbardziej w sobie lubię... 
3. Wieczór sprzyja…
4. Spełnione marzenie to…
5. Ulubiony smak z dzieciństwa
6. Książka jest dla mnie…
7. Kiedy zasypiam to widzę…
8. Nie umiem się doczekać poranka kiedy…
9. Najlepsze pomysły przychodzą…
10. Nie potrafię żyć bez..
11. Zatrzymać czas chcę w chwili kiedy...

są skierowane do:

1.  Wciąż głodna życia....

2.  Bukowy Las

3. Tęczy ślad .....

4. Fotoblog bozenamick.flog.pl

5. Magia liter, czar słów - blog literacki

6  Kultura według Michała

7. Konwenanse

Jeśli  jeszcze ktoś z Czytających chciałby na swoim blogu odpowiedzieć na moje pytania to zapraszam

Czerwcowy taniec

Pozdrawiam Panią Danusię z „aniołkowego” sklepu w Polanicy

Ukwiecony Czerwiec 

 pokornie i grzecznie

ukłonił się w pas

Pod nogi sypnął 

 dywany  serdeczności

Zaprosił do 

tańca

melodią płynącą wprost 

z jego czerwcowego serca

Kusząco wpatruje się w moje oczy

i obiecuje że zawsze...

że nie przeminie

Ja wiem,że przeminie

ale i tak daję się porwać,

do szalonego,

kwiecistego tańca

Polanica Zdrój

Taniec Aniołów

Chmurki anielskie :) 

Na moim kawałku nieba

późnym leniwym popołudniem

Anioły w chowanego 

się bawiły

Nie zwracały uwagi na docinki 

zbyt poważnych,

że Aniołom nie przystoi

Zbyt poważni

sądzą, że nie przystoi właściwie nic

 Anioły z braku zajęcia

zaczepiały się wzajemnie,

a potem zatroskane 

zbierały pogubione aureole

Miłe to popołudnie,

kiedy Anioły grają w chowanego,

a świat 

pod moim kawałkiem nieba

daje im 

trochę wytchnienia

Gabrysia - Dzieciom " Dzień Dziecka"

Z okazji Dnia Dziecka składam wszystkim dzieciom najlepsze i najweselsze życzenia. 

Wszystkiego najradośniejszego w tym DNIU i nie tylko.

Chciałam się wierszem podzielić swoimi wspomnieniami 

z dzieciństwa związanymi z Dniem Dziecka. Pod wierszem natomiast jest link do audycji radiowej, w której Pan Paweł pięknie czyta wiersz o dziecięcych marzeniach, który kiedyś dla Was napisałam.

To ja i moja Babcia

Za sprawą koktajlu truskawkowego 

przeniosłam się  dziś w czasy

 dzieciństwa mojego

Kiedy truskawki z cukrem, z  kefirem

 w mikserze zmieszałam

nagle małą dziewczynką

 na chwilę się stałam

Przypomniała mi się Babcia moja

kochana

która po truskawki  biegała

dla mnie zawsze z rana

Kiedy u niej wakacje spędzałam

Bo ja przecież tak wcześnie 

nigdy nie wstawałam

A potem jeszcze żeby było miło

z czerwoniutkich czereśni

kolczyki się robiło

A czasem do truskawek

śmietana bita była

porcja była tak ogromna

że w miseczce się nie mieściła

Największa radość była, kiedy był Dzień dziecka

bo wtedy z moją Babcią

jechałam do 

Wesołego Miasteczka

I chociaż dzisiaj wcale nie jest dzień babci tylko 

 Święto dzieci

To od  tych babcinych wspomnień

łezka z oka leci

Dzieciom wszystkim życzę,w dniu pięknego Święta

niech każde na długo 

to Święto zapamięta

To moja druga Babcia 

A tutaj czeka na Was pięknie wyrecytowany wiersz.

Wiersza można posłuchać zaraz po 47 - mej minucie audycji.

Radio Szamotuły Audycja Nr 6 Czerwiec 2015

Pytanie do...

A kiedy nagle  zapuka strach 

 z bezsilnością

do Twoich drzwi?

A kiedy zapuka Bóg którego

wyrzekasz się każdego dnia od nowa?

A kiedy 

padną pytania, na które ludzka 

mowa nie zna odpowiedzi?

Kiedy wszystkie plany okażą się

niemożliwe do zrealizowania?

Co wtedy?

Jaki masz plan?

Skoro Anioł Stróż 

już wysłuchał Twojej prośby

i wyniósł się na dobre?

On jeden wie, 

i ci co byli przed nami też to wiedzieli

Tylko Tobie wciąż się wydaje 

że Bóg nigdy nie przypomni o swoim

Istnieniu

Gabrysia - dzieciom "Na moim podwórku"

Dzisiaj będzie dla Was bajka

bajka z mojego podwórka

W bajce wystąpi sarenka Kuba

oraz Rozalka - tak zwie się ma kurka

Wystąpi także Teodor mój piesek

Co psoci gdy tylko okazja nadchodzi

To taki wesoły malutki  foksterier

co to drogami własnymi wciąż chodzi

Na moim podwórku wciąż ktoś się przechadza

to kura, to Kuba coś ciągle podjada

Czasami jest ciężko do bramy się dostać

gdy właśnie Rozalka do innych kur gada

Kurzym językiem kurki nawołuje,

gdy z okna skorupki im rzucę pod nogi

Wtedy zebranie szybko się gromadzi

od razu panuje wśród kur nastrój błogi

I czasem jakby przez zapomnienie

z kurami razem beztrosko przyklęka,

by spojrzeć co to takiego dobrego

nasza kochana Kuba - sarenka

Z jednej miseczki zgodnie zajadają

i wcale o nic się nigdy nie kłócą

Wieczorem gdy wszyscy już będą zmęczeni

 do ich kurnika razem sobie wrócą

Tam Kuba jajeczek dokładnie pilnuje,

bo to właśnie do jej posłanka

kury codziennie jajeczka znoszą

na jajecznicę - każdego ranka

A Teodorek za płotem wciąż biega

bo razem z tym towarzystwem niestety

jakoś nie może się nigdy dogadać

bo on jest facetem, a tam są  - kobiety

I tylko czasem przy płocie sobie razem stają

on z jednej - reszta z drugiej strony

coś tam między sobą pogadają

i każdy odchodzi mniej lub bardziej - zadowolony

Pytanie do Mamy

Łańcut - drzewo w ogrodzie zamkowym

Mamie 

powiedziałabym

co teraz czuję

Powiedziałabym 

dokąd moje serce ucieka,

kiedy zwątpienie je dopada

Powiedziałabym...

Dlaczego za późno

na tak wiele słów,

które dzisiaj cisną się

na usta

Dlaczego tak wiele słów

zamkniętych na kłódkę

troskliwie hodowanej

nienawiści nie padnie 

z zaciśniętych do bólu

ust…

Zanim będzie za późno

Mamo 

Ty wiesz 

i znasz odpowiedź,

bo tam z góry widać szerzej i dalej

A ja ciągle pytam

jak wtedy kiedy uczyłaś mnie 

żyć

Już wróciłam :)

   

   

Mimo najszczerszych chęci, czasami nie ma możliwości, żeby odnaleźć się w jakimś miejscu.

Jest "coś" co się temu sprzeciwia... i nie można tego nazwać, ani też nie można tego z siebie wyrzucić."To" jest i już. 

I nawet do końca nie można stwierdzić gdzie "to" jest schowane.

Tak było właśnie tym razem.

Byłam, zobaczyłam i... nie poczułam.

Było "coś", co mnie tam nie przyjęło.

Dzięki temu jednak wiem, że muszę się mieć na baczności, że jednak są takie miejsca.

A ja nie lubię pchać się na siłę, wbrew sobie. 

Niedawno przecież wygrałam konkurs pt. Co jest najtrudniejsze w byciu  w zgodzie z samym sobą...

Teraz jestem bogatsza o jedno doświadczenie i wiem, że nie jest to łatwe - ale możliwe.

Teraz wiem, że nie potrafię uśmiechać się samymi ustami, wolę usunąć się w cień

Pokochałam natomiast - Przemyśl - gdzie czekał na mnie dziwaczny aniołek z gliny,

pyszne pierogi ze szpinakiem 

i klimatyczna księgarenka rodem z filmu " Masz wiadomość", 

oraz wszystkie staromiejskie atrakcje.

Opactwo sióstr Benedyktynek i olbrzymi kościół Katedralny. 

Tak, że Kuzynko moja - dziękuję za bezpieczną jazdę, za możliwość poznania nowych miejsc i za to że byłaś na tyle wyrozumiała ,że dałaś mi czas wolny - bo zrozumiałaś, że nie ten czas i nie moja "bajka" - na tym wzgórzu - była.

I jeszcze poetycko, bo jak inaczej...

Zagubienie

Nie tak...

Nie wtedy...

Nie tam...

Bo serce w zgodzie z sobą samym 
być musi

Nic na siłę

Nie tam...

nie ten czas...

Nie w ten sposób

Może trzeba się zagubić,

żeby na nowo odnaleźć siebie

Odnaleźć dziecięcą ufność i wiarę

Zapisane w sercu krzyżykiem

matczynego błogosławieństwa

W samotnej rozmowie

z zagubionym sercem

utulić je i opowiedzieć mu

o czekającym sercu i kocu 

przy kominku rozpalonym szczerością