Wszystkiego najlepszego - refleksje

Chciałam się dzisiaj podzielić z Wami taką refleksją, która siedzi mi w głowie już dobrych parę dni.

Jutro moje kolejne... urodziny. Jak zwykle w takich chwilach, robi się jakieś podsumowania minionego roku i lat. Miniony rok dał mi wiele dobrego. Poznałam cudownych ludzi ( ostatnio koleżanka powiedziała mi, że jestem  specjalistką od internetowych znajomości, że ona by się bała a ja nieraz  jadę w nieznane z pełną ufnością, bo wiem, że czekają dobrzy ludzie - intuicja chyba :) ) 

Dobrzy ludzie, nowe tomiki, nowe miejsca, „ wielka wygrana” i nagle nie ma połowy „znajomych” którzy jeszcze rok temu życzyli mi „ wszystkiego najlepszego”. Dlatego napisałam „ apel” trochę z przymrużeniem oka, ale chcę zaoszczędzić czasu, „tuszu” i zawodu- że jednak się spełniło tym, dla których to tylko formalność. 

A na przekór tym wszystkim , którzy myśleli że bez nich dom będzie świecił pustkami, a moje serce będzie krwawiło,ostatnio  nasz dom stał się domem tak otwartym, że jedna z moich sąsiadek ( niektórzy mieli okazję ją poznać) w oknie już nie daje rady i przenosi się coraz bliżej, ze swoimi obserwacjami. Nie wiem czy nie sprezentuję jej lornetki. (Asiu proponuję post o ludzkiej ciekawości :))Ale cóż -  niech ma - taka jej rozrywka.

Myślę, że to nie tylko moje obserwacje że każdy z Was znajdzie w swoim otoczeniu takie „znajomości”, tym bardziej, że w dobie FB nieraz  życzeń jest tyle, że trudno je wszystkie nawet przeczytać. 

Zanim powiesz „wszystkiego najlepszego”

Pomyśl czy aby na pewno…

Słowa mają moc

a potem kiedy nagle przychodzi 

„najlepsze”

odwracasz się tyłem z oburzeniem

Zanim powiesz 

„sto lat” pomyśl czy nie

nie obrazisz się na mnie, że tak długo żyję

tyle czasu 

to przecież jakiś „koszmar"

Proszę 

Dwa razy się zastanów zanim 

powiesz, napiszesz „wszystkiego najlepszego”